Definify.com

Definition 2024

görmek

görmek

Turkish

Verb

görmek ‎(third-person singular simple present görür)

  1. (transitive) to see, watch
  2. (transitive) to see, perceive, discern
  3. (transitive) to see, meet and talk to/with
  4. (transitive) to see (something) as, view (something) as, find, consider (something) to be, judge (something) to be
  5. (transitive) to regard as, consider, deem
  6. (transitive) to experience, live through
  7. (transitive) to perform, do, attend to (a duty, task, etc.); to pay (an expense)
  8. to get, acquire
  9. to undergo
  10. (transitive, slang) to bribe

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple görür müyüm? görür müsün? görür mü? görür müyüz? görür müsünüz? görürler mi?
present continuous görüyor muyum? görüyor musun? görüyor mu? görüyor muyuz? görüyor musunuz? görüyorlar mı?
past definite gördüm mü? gördün mü? gördü mü? gördük mü? gördünüz mü? gördüler mü?
past continuous görüyor muydum? görüyor muydun? görüyor muydu? görüyor muyduk? görüyor muydunuz? görüyorlar mıydı?
future simple görecek miyim? görecek misin? görecek mi? görecek miyiz? görecek misiniz? görecekler mi?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple görmem görmezsin görmez görmeyiz görmezsiniz görmezler
present continuous görmüyorum görmüyorsun görmüyor görmüyoruz görmüyorsunuz görmüyorlar
past definite görmedim görmedin görmedi görmedik görmediniz görmediler
past continuous görmüyordum görmüyordun görmüyordu görmüyorduk görmüyordunuz görmüyordular
future simple görmeyeceğim görmeyeceksin görmeyecek görmeyeceğiz görmeyeceksiniz görmeyecekler

Derived terms

Related terms

See also

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*gör-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Etymology

From Ottoman Turkish گورمك ‎(görmek, “to see”), from Proto-Turkic *köri-, *gör- ‎(“to see, look”).[1] Cognate to göz ‎(“eye”).

Pronunciation

  • IPA(key): [ɟœɾmɛc]

Similar Results