Definify.com

Definition 2024

gnóthaigh

gnóthaigh

Irish

Verb

gnóthaigh ‎(present analytic gnóthaíonn, future analytic gnóthóidh, verbal noun gnóthú, past participle gnóthaithe)

to win, gain

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	gnóthaím	gnóthaíonn tú; gnóthaír^†	gnóthaíonn sé, sí	gnóthaímid; gnóthaíonn muid	gnóthaíonn sibh	gnóthaíonn siad; gnóthaíd^†	a ghnóthaíonn; a ghnóthaíos / a ngnóthaíonn; a ngnóthaíos	gnóthaítear
	past	ghnóthaigh mé; ghnóthaíos	ghnóthaigh tú; ghnóthaís	ghnóthaigh sé, sí	ghnóthaíomar; ghnóthaigh muid	ghnóthaigh sibh; ghnóthaíobhair	ghnóthaigh siad; ghnóthaíodar	a ghnóthaigh / ar ghnóthaigh*	gnóthaíodh
	past habitual	ghnóthaínn	ghnóthaíteá	ghnóthaíodh sé, sí	ghnóthaímis; ghnóthaíodh muid	ghnóthaíodh sibh	ghnóthaídís; ghnóthaíodh siad	a ghnóthaíodh / ar ghnóthaíodh*	ghnóthaítí
	future	gnóthóidh mé; gnóthód; gnóthóchaidh mé^†	gnóthóidh tú; gnóthóir^†; gnóthóchaidh tú^†	gnóthóidh sé, sí; gnóthóchaidh sé, sí^†	gnóthóimid; gnóthóidh muid; gnóthóchaimid^†; gnóthóchaidh muid^†	gnóthóidh sibh; gnóthóchaidh sibh^†	gnóthóidh siad; gnóthóid^†; gnóthóchaidh siad^†	a ghnóthóidh; a ghnóthós; a ghnóthóchaidh^†; a ghnóthóchas^† / a ngnóthóidh; a ngnóthós; a ngnóthóchaidh^†; a ngnóthóchas^†	gnóthófar; gnóthóchar^†
conditional		ghnóthóinn; ghnóthóchainn^†	ghnóthófá; ghnóthóchthá^†	ghnóthódh sé, sí; ghnóthóchadh sé, sí^†	ghnóthóimis; ghnóthódh muid; ghnóthóchaimis^†; ghnóthóchadh muid^†	ghnóthódh sibh; ghnóthóchadh sibh^†	ghnóthóidís; ghnóthódh siad; ghnóthóchadh siad^†	a ghnóthódh; a ghnóthóchadh^† / ar ghnóthódh; ar ghnóthóchadh^†	ghnóthófaí; ghnóthóchthaí^†
subjunctive	present	go ngnóthaí mé; go ngnóthaíod^†	go ngnóthaí tú; go ngnóthaír^†	go ngnóthaí sé, sí	go ngnóthaímid; go ngnóthaí muid	go ngnóthaí sibh	go ngnóthaí siad; go ngnóthaíd^†	—	go ngnóthaítear
subjunctive	past	dá ngnóthaínn	dá ngnóthaíteá	dá ngnóthaíodh sé, sí	dá ngnóthaímis; dá ngnóthaíodh muid	dá ngnóthaíodh sibh	dá ngnóthaídís; dá ngnóthaíodh siad	—	dá ngnóthaítí
imperative		gnóthaím	gnóthaigh	gnóthaíodh sé, sí	gnóthaímis	gnóthaígí; gnóthaídh^†	gnóthaídís	—	gnóthaítear
verbal noun		gnóthú
past participle		gnóthaithe

*Indirect relative
† Dialect form

Alternative verbal noun: gnóthachtáil (Cois Fharraige)

Synonyms

buaigh

Derived terms

go ngnóthaí Dia duit

Etymology 2

Non-lemma forms.

Adjective

gnóthaigh

inflection of gnóthach:
1. vocative and genitive singular masculine
2. (archaic) dative singular feminine

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
gnóthaigh	ghnóthaigh	ngnóthaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.