Definify.com
Definition 2024
hóta
hóta
See also: hota
Icelandic
Verb
hóta (weak verb, third-person singular past indicative hótaði, supine hótað)
- (transitive, takes the dative) to threaten
Conjugation
hóta — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hóta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hótað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hótandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég hóta | við hótum | present (nútíð) |
ég hóti | við hótum |
þú hótar | þið hótið | þú hótir | þið hótið | ||
hann, hún, það hótar | þeir, þær, þau hóta | hann, hún, það hóti | þeir, þær, þau hóti | ||
past (þátíð) |
ég hótaði | við hótuðum | past (þátíð) |
ég hótaði | við hótuðum |
þú hótaðir | þið hótuðuð | þú hótaðir | þið hótuðuð | ||
hann, hún, það hótaði | þeir, þær, þau hótuðu | hann, hún, það hótaði | þeir, þær, þau hótuðu | ||
imperative (boðháttur) |
hóta (þú) | hótið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hótaðu | hótiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hótast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hótast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hótast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hótandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég hótast | við hótumst | present (nútíð) |
ég hótist | við hótumst |
þú hótast | þið hótist | þú hótist | þið hótist | ||
hann, hún, það hótast | þeir, þær, þau hótast | hann, hún, það hótist | þeir, þær, þau hótist | ||
past (þátíð) |
ég hótaðist | við hótuðumst | past (þátíð) |
ég hótaðist | við hótuðumst |
þú hótaðist | þið hótuðust | þú hótaðist | þið hótuðust | ||
hann, hún, það hótaðist | þeir, þær, þau hótuðust | hann, hún, það hótaðist | þeir, þær, þau hótuðust | ||
imperative (boðháttur) |
hótast (þú) | hótist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hótastu | hótisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hótaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
hótaður | hótuð | hótað | hótaðir | hótaðar | hótuð | |
accusative (þolfall) |
hótaðan | hótaða | hótað | hótaða | hótaðar | hótuð | |
dative (þágufall) |
hótuðum | hótaðri | hótuðu | hótuðum | hótuðum | hótuðum | |
genitive (eignarfall) |
hótaðs | hótaðrar | hótaðs | hótaðra | hótaðra | hótaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
hótaði | hótaða | hótaða | hótuðu | hótuðu | hótuðu | |
accusative (þolfall) |
hótaða | hótuðu | hótaða | hótuðu | hótuðu | hótuðu | |
dative (þágufall) |
hótaða | hótuðu | hótaða | hótuðu | hótuðu | hótuðu | |
genitive (eignarfall) |
hótaða | hótuðu | hótaða | hótuðu | hótuðu | hótuðu |
Derived terms
- hótun