Definify.com
Definition 2024
hjúpa
hjúpa
Faroese
Noun
hjúpa f (genitive singular hjúpu, plural hjúpur)
- hip (fruit of a rose)
Declension
| Declension of hjúpa | ||||
|---|---|---|---|---|
| f1 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hjúpa | hjúpan | hjúpur | hjúpurnar |
| accusative | hjúpu | hjúpuna | hjúpur | hjúpurnar |
| dative | hjúpu | hjúpuni | hjúpum | hjúpunum |
| genitive | hjúpu | hjúpunnar | hjúpa | hjúpanna |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈçuːpa/
- Rhymes: -uːpa
Etymology 1
From hjúpur (“coating”).
Verb
hjúpa (weak verb, third-person singular past indicative hjúpaði, supine hjúpað)
- to coat (cover with a layer of coating)
Conjugation
hjúpa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hjúpa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hjúpað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hjúpandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hjúpa | við hjúpum | present (nútíð) |
ég hjúpi | við hjúpum |
| þú hjúpar | þið hjúpið | þú hjúpir | þið hjúpið | ||
| hann, hún, það hjúpar | þeir, þær, þau hjúpa | hann, hún, það hjúpi | þeir, þær, þau hjúpi | ||
| past (þátíð) |
ég hjúpaði | við hjúpuðum | past (þátíð) |
ég hjúpaði | við hjúpuðum |
| þú hjúpaðir | þið hjúpuðuð | þú hjúpaðir | þið hjúpuðuð | ||
| hann, hún, það hjúpaði | þeir, þær, þau hjúpuðu | hann, hún, það hjúpaði | þeir, þær, þau hjúpuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hjúpa (þú) | hjúpið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hjúpaðu | hjúpiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hjúpast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hjúpast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hjúpast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hjúpandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hjúpast | við hjúpumst | present (nútíð) |
ég hjúpist | við hjúpumst |
| þú hjúpast | þið hjúpist | þú hjúpist | þið hjúpist | ||
| hann, hún, það hjúpast | þeir, þær, þau hjúpast | hann, hún, það hjúpist | þeir, þær, þau hjúpist | ||
| past (þátíð) |
ég hjúpaðist | við hjúpuðumst | past (þátíð) |
ég hjúpaðist | við hjúpuðumst |
| þú hjúpaðist | þið hjúpuðust | þú hjúpaðist | þið hjúpuðust | ||
| hann, hún, það hjúpaðist | þeir, þær, þau hjúpuðust | hann, hún, það hjúpaðist | þeir, þær, þau hjúpuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hjúpast (þú) | hjúpist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hjúpastu | hjúpisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hjúpaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hjúpaður | hjúpuð | hjúpað | hjúpaðir | hjúpaðar | hjúpuð | |
| accusative (þolfall) |
hjúpaðan | hjúpaða | hjúpað | hjúpaða | hjúpaðar | hjúpuð | |
| dative (þágufall) |
hjúpuðum | hjúpaðri | hjúpuðu | hjúpuðum | hjúpuðum | hjúpuðum | |
| genitive (eignarfall) |
hjúpaðs | hjúpaðrar | hjúpaðs | hjúpaðra | hjúpaðra | hjúpaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hjúpaði | hjúpaða | hjúpaða | hjúpuðu | hjúpuðu | hjúpuðu | |
| accusative (þolfall) |
hjúpaða | hjúpuðu | hjúpaða | hjúpuðu | hjúpuðu | hjúpuðu | |
| dative (þágufall) |
hjúpaða | hjúpuðu | hjúpaða | hjúpuðu | hjúpuðu | hjúpuðu | |
| genitive (eignarfall) |
hjúpaða | hjúpuðu | hjúpaða | hjúpuðu | hjúpuðu | hjúpuðu | |
Etymology 2
Noun
hjúpa
Etymology
From Old Norse hjúpa, from Proto-Germanic *heupōn (compare Dutch joop, German Hiefe, dialectal Norwegian hjúpa (“briar”)), from Proto-Indo-European *ḱewb- (“briar, thorn”) (compare Old Prussian kaāubri 'thorn', Lithuanian kaubrė̃ 'heap').
Hjúpur.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ʃʰʉuːpa/
- Rhymes: -ʉuːpa