Definify.com
Definition 2025
incredulus
incredulus
Latin
Adjective
incrēdulus m (feminine incrēdula, neuter incrēdulum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | incrēdulus | incrēdula | incrēdulum | incrēdulī | incrēdulae | incrēdula | |
| genitive | incrēdulī | incrēdulae | incrēdulī | incrēdulōrum | incrēdulārum | incrēdulōrum | |
| dative | incrēdulō | incrēdulō | incrēdulīs | ||||
| accusative | incrēdulum | incrēdulam | incrēdulum | incrēdulōs | incrēdulās | incrēdula | |
| ablative | incrēdulō | incrēdulā | incrēdulō | incrēdulīs | |||
| vocative | incrēdule | incrēdula | incrēdulum | incrēdulī | incrēdulae | incrēdula | |
Descendants
References
- incredulus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- incredulus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “incredulus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.