Definify.com
Definition 2025
infirmus
infirmus
Latin
Alternative forms
Adjective
īnfirmus m (feminine īnfirma, neuter īnfirmum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | īnfirmus | īnfirma | īnfirmum | īnfirmī | īnfirmae | īnfirma | |
| genitive | īnfirmī | īnfirmae | īnfirmī | īnfirmōrum | īnfirmārum | īnfirmōrum | |
| dative | īnfirmō | īnfirmō | īnfirmīs | ||||
| accusative | īnfirmum | īnfirmam | īnfirmum | īnfirmōs | īnfirmās | īnfirma | |
| ablative | īnfirmō | īnfirmā | īnfirmō | īnfirmīs | |||
| vocative | īnfirme | īnfirma | īnfirmum | īnfirmī | īnfirmae | īnfirma | |
Synonyms
Descendants
References
- infirmus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- infirmus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “infirmus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.