Definify.com
Definition 2025
irrutus
irrutus
Latin
Participle
irrutus m (feminine irruta, neuter irrutum); first/second declension
- Alternative form of inrutus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | irrutus | irruta | irrutum | irrutī | irrutae | irruta | |
| genitive | irrutī | irrutae | irrutī | irrutōrum | irrutārum | irrutōrum | |
| dative | irrutō | irrutō | irrutīs | ||||
| accusative | irrutum | irrutam | irrutum | irrutōs | irrutās | irruta | |
| ablative | irrutō | irrutā | irrutō | irrutīs | |||
| vocative | irrute | irruta | irrutum | irrutī | irrutae | irruta | |