Definify.com
Definition 2024
kúga
kúga
Icelandic
Verb
kúga (weak verb, third-person singular past indicative kúgaði, supine kúgað)
- (transitive, governs the accusative) to force, to cow syn.
- (transitive, governs the accusative) to oppress syn.
Conjugation
kúga — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að kúga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kúgað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kúgandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég kúga | við kúgum | present (nútíð) |
ég kúgi | við kúgum |
| þú kúgar | þið kúgið | þú kúgir | þið kúgið | ||
| hann, hún, það kúgar | þeir, þær, þau kúga | hann, hún, það kúgi | þeir, þær, þau kúgi | ||
| past (þátíð) |
ég kúgaði | við kúguðum | past (þátíð) |
ég kúgaði | við kúguðum |
| þú kúgaðir | þið kúguðuð | þú kúgaðir | þið kúguðuð | ||
| hann, hún, það kúgaði | þeir, þær, þau kúguðu | hann, hún, það kúgaði | þeir, þær, þau kúguðu | ||
| imperative (boðháttur) |
kúga (þú) | kúgið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kúgaðu | kúgiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kúgast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að kúgast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kúgast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kúgandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég kúgast | við kúgumst | present (nútíð) |
ég kúgist | við kúgumst |
| þú kúgast | þið kúgist | þú kúgist | þið kúgist | ||
| hann, hún, það kúgast | þeir, þær, þau kúgast | hann, hún, það kúgist | þeir, þær, þau kúgist | ||
| past (þátíð) |
ég kúgaðist | við kúguðumst | past (þátíð) |
ég kúgaðist | við kúguðumst |
| þú kúgaðist | þið kúguðust | þú kúgaðist | þið kúguðust | ||
| hann, hún, það kúgaðist | þeir, þær, þau kúguðust | hann, hún, það kúgaðist | þeir, þær, þau kúguðust | ||
| imperative (boðháttur) |
kúgast (þú) | kúgist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kúgastu | kúgisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kúgaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
kúgaður | kúguð | kúgað | kúgaðir | kúgaðar | kúguð | |
| accusative (þolfall) |
kúgaðan | kúgaða | kúgað | kúgaða | kúgaðar | kúguð | |
| dative (þágufall) |
kúguðum | kúgaðri | kúguðu | kúguðum | kúguðum | kúguðum | |
| genitive (eignarfall) |
kúgaðs | kúgaðrar | kúgaðs | kúgaðra | kúgaðra | kúgaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
kúgaði | kúgaða | kúgaða | kúguðu | kúguðu | kúguðu | |
| accusative (þolfall) |
kúgaða | kúguðu | kúgaða | kúguðu | kúguðu | kúguðu | |
| dative (þágufall) |
kúgaða | kúguðu | kúgaða | kúguðu | kúguðu | kúguðu | |
| genitive (eignarfall) |
kúgaða | kúguðu | kúgaða | kúguðu | kúguðu | kúguðu | |
Derived terms
- kúga til hlýðni (to force into submission)
- kúgast (to retch)
Synonyms
Old Norse
Verb
kúga
Descendants
Derived terms
- láta kúgask (to let oneself be forced into submission)
- kúga af (to press out of one)
- kúgandi
- kúgandi högg (feeble blows)