Definify.com
Definition 2025
kłuć
kłuć
Polish
Verb
kłuć impf (perfective ukłuć)
Conjugation
Conjugation of kłuć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | kłuć | |||||
| present tense | 1st | kłuję | kłujemy | |||
| 2nd | kłujesz | kłujecie | ||||
| 3rd | kłuje | kłują | ||||
| past tense | 1st | kłułem | kłułam | kłuliśmy | kłułyśmy | |
| 2nd | kłułeś | kłułaś | kłuliście | kłułyście | ||
| 3rd | kłuł | kłuła | kłuło | kłuli | kłuły | |
| future tense | 1st | będę kłuł1 | będę kłuła1 | będziemy kłuli1 | będziemy kłuły1 | |
| 2nd | będziesz kłuł1 | będziesz kłuła1 | będziecie kłuli1 | będziecie kłuły1 | ||
| 3rd | będzie kłuł1 | będzie kłuła1 | będzie kłuło1 | będą kłuli1 | będą kłuły1 | |
| conditional | 1st | kłułbym | kłułabym | kłulibyśmy | kłułybyśmy | |
| 2nd | kłułbyś | kłułabyś | kłulibyście | kłułybyście | ||
| 3rd | kłułby | kłułaby | kłułoby | kłuliby | kłułyby | |
| imperative | 1st | — | kłujmy | |||
| 2nd | kłuj | kłujcie | ||||
| 3rd | niech kłuje | niech kłują | ||||
| active adjectival participle | kłujący | kłująca | kłujące | kłujący | kłujące | |
| passive adjectival participle | kłuty | kłuta | kłute | kłuci | kłute | |
| contemporary adverbial participle | kłując | |||||
| impersonal past | kłuto | |||||
| verbal noun | kłucie | |||||
| 1or: będę kłuć, będziesz kłuć etc. | ||||||