Definify.com
Definition 2024
karı
karı
Turkish
Etymology
From Old Turkic karı (“old person”), from Proto-Turkic [Term?].
Noun
karı (definite accusative karıyı, plural karılar)
Declension
declension of karı
possessive forms of karı
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | karım | karılarım |
| definite accusative (belirtme) | karımı | karılarımı |
| dative (yönelme) | karıma | karılarıma |
| locative (bulunma) | karımda | karılarımda |
| ablative (çıkma) | karımdan | karılarımdan |
| genitive (tamlayan) | karımın | karılarımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | karın | karıların |
| definite accusative (belirtme) | karını | karılarını |
| dative (yönelme) | karına | karılarına |
| locative (bulunma) | karında | karılarında |
| ablative (çıkma) | karından | karılarından |
| genitive (tamlayan) | karının | karılarının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | karısı | karıları |
| definite accusative (belirtme) | karısını | karılarını |
| dative (yönelme) | karısına | karılarına |
| locative (bulunma) | karısında | karılarında |
| ablative (çıkma) | karısından | karılarından |
| genitive (tamlayan) | karısının | karılarının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | karımız | karılarımız |
| definite accusative (belirtme) | karımızı | karılarımızı |
| dative (yönelme) | karımıza | karılarımıza |
| locative (bulunma) | karımızda | karılarımızda |
| ablative (çıkma) | karımızdan | karılarımızdan |
| genitive (tamlayan) | karımızın | karılarımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | karınız | karılarınız |
| definite accusative (belirtme) | karınızı | karılarınızı |
| dative (yönelme) | karınıza | karılarınıza |
| locative (bulunma) | karınızda | karılarınızda |
| ablative (çıkma) | karınızdan | karılarınızdan |
| genitive (tamlayan) | karınızın | karılarınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | karıları | karıları |
| definite accusative (belirtme) | karılarını | karılarını |
| dative (yönelme) | karılarına | karılarına |
| locative (bulunma) | karılarında | karılarında |
| ablative (çıkma) | karılarından | karılarından |
| genitive (tamlayan) | karılarının | karılarının |
predicative forms of karı
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | karıyım | karılarım* |
| sen (you are) | karısın | karılarsın* |
| o (he/she/it is) | karı / karıdır | karılar* / karılardır* |
| biz (we are) | karıyız | karılarız |
| siz (you are) | karısınız | karılarsınız |
| onlar (they are) | karılar | karılardır |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | karıydım | karılardım* |
| sen (you were) | karıydın | karılardın* |
| o (he/she/it was) | karıydı | karılardı* |
| biz (we were) | karıydık | karılardık |
| siz (you were) | karıydınız | karılardınız |
| onlar (they were) | karıydılar | karılardı |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | karıymışım | karılarmışım* |
| sen (you were) | karıymışsın | karılarmışsın* |
| o (he/she/it was) | karıymış | karılarmış* |
| biz (we were) | karıymışız | karılarmışız |
| siz (you were) | karıymışsınız | karılarmışsınız |
| onlar (they were) | karıymışlar | karılarmış |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||
Synonyms
- zevce (1)
Noun
karı
- accusative singular of kar