Definify.com
Definition 2025
keren
keren
Dutch
Verb
keren
Inflection
| Inflection of keren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | keren | |||
| past singular | keerde | |||
| past participle | gekeerd | |||
| infinitive | keren | |||
| gerund | keren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | keer | keerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | keert | keerde | ||
| 2nd person sing. (u) | keert | keerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | keert | keerde | ||
| 3rd person singular | keert | keerde | ||
| plural | keren | keerden | ||
| subjunctive sing.1 | kere | keerde | ||
| subjunctive plur.1 | keren | keerden | ||
| imperative sing. | keer | |||
| imperative plur.1 | keert | |||
| participles | kerend | gekeerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Etymology 2
Non-lemma forms.
Noun
keren
- plural of keer