Definify.com
Definition 2024
klękać
klękać
Polish
Verb
klękać impf (perfective klęknąć)
Conjugation
Conjugation of klękać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | klękać | |||||
| present tense | 1st | klękam | klękamy | |||
| 2nd | klękasz | klękacie | ||||
| 3rd | klęka | klękają | ||||
| past tense | 1st | klękałem | klękałam | klękaliśmy | klękałyśmy | |
| 2nd | klękałeś | klękałaś | klękaliście | klękałyście | ||
| 3rd | klękał | klękała | klękało | klękali | klękały | |
| future tense | 1st | będę klękał1 | będę klękała1 | będziemy klękali1 | będziemy klękały1 | |
| 2nd | będziesz klękał1 | będziesz klękała1 | będziecie klękali1 | będziecie klękały1 | ||
| 3rd | będzie klękał1 | będzie klękała1 | będzie klękało1 | będą klękali1 | będą klękały1 | |
| conditional | 1st | klękałbym | klękałabym | klękalibyśmy | klękałybyśmy | |
| 2nd | klękałbyś | klękałabyś | klękalibyście | klękałybyście | ||
| 3rd | klękałby | klękałaby | klękałoby | klękaliby | klękałyby | |
| imperative | 1st | — | klękajmy | |||
| 2nd | klękaj | klękajcie | ||||
| 3rd | niech klęka | niech klękają | ||||
| active adjectival participle | klękający | klękająca | klękające | klękający | klękające | |
| contemporary adverbial participle | klękając | |||||
| impersonal past | klękano | |||||
| verbal noun | klękanie | |||||
| 1or: będę klękać, będziesz klękać etc. | ||||||
Derived terms
- klęcznik