Definify.com
Definition 2024
knýja
knýja
Icelandic
Verb
knýja (weak verb, third-person singular past indicative knúði, supine knúið)
Conjugation
knýja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að knýja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
knúið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
knýjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég kný | við knýjum | present (nútíð) |
ég knýi | við knýjum |
| þú knýrð | þið knýið | þú knýir | þið knýið | ||
| hann, hún, það knýr | þeir, þær, þau knýja | hann, hún, það knýi | þeir, þær, þau knýi | ||
| past (þátíð) |
ég knúði | við knúðum | past (þátíð) |
ég knýði | við knýðum |
| þú knúðir | þið knúðuð | þú knýðir | þið knýðuð | ||
| hann, hún, það knúði | þeir, þær, þau knúðu | hann, hún, það knýði | þeir, þær, þau knýðu | ||
| imperative (boðháttur) |
kný (þú) | knýið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| knýðu | knýiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
knýjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að knýjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
knúist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
knýjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég knýst | við knýjumst | present (nútíð) |
ég knýist | við knýjumst |
| þú knýst | þið knýist | þú knýist | þið knýist | ||
| hann, hún, það knýst | þeir, þær, þau knýjast | hann, hún, það knýist | þeir, þær, þau knýist | ||
| past (þátíð) |
ég knúðist | við knúðumst | past (þátíð) |
ég knýðist | við knýðumst |
| þú knúðist | þið knúðust | þú knýðist | þið knýðust | ||
| hann, hún, það knúðist | þeir, þær, þau knúðust | hann, hún, það knýðist | þeir, þær, þau knýðust | ||
| imperative (boðháttur) |
knýst (þú) | knýist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| knýstu | knýisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
knúinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
knúinn | knúin | knúið | knúnir | knúnar | knúin | |
| accusative (þolfall) |
knúinn | knúna | knúið | knúna | knúnar | knúin | |
| dative (þágufall) |
knúnum | knúinni | knúnu | knúnum | knúnum | knúnum | |
| genitive (eignarfall) |
knúins | knúinnar | knúins | knúinna | knúinna | knúinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
knúni | knúna | knúna | knúnu | knúnu | knúnu | |
| accusative (þolfall) |
knúna | knúnu | knúna | knúnu | knúnu | knúnu | |
| dative (þágufall) |
knúna | knúnu | knúna | knúnu | knúnu | knúnu | |
| genitive (eignarfall) |
knúna | knúnu | knúna | knúnu | knúnu | knúnu | |