Definify.com
Definition 2024
Koca
koca
koca
See also: Koca
Hungarian
Noun
koca (plural kocák)
- sow (female pig)
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | koca | kocák |
| accusative | kocát | kocákat |
| dative | kocának | kocáknak |
| instrumental | kocával | kocákkal |
| causal-final | kocáért | kocákért |
| translative | kocává | kocákká |
| terminative | kocáig | kocákig |
| essive-formal | kocaként | kocákként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kocában | kocákban |
| superessive | kocán | kocákon |
| adessive | kocánál | kocáknál |
| illative | kocába | kocákba |
| sublative | kocára | kocákra |
| allative | kocához | kocákhoz |
| elative | kocából | kocákból |
| delative | kocáról | kocákról |
| ablative | kocától | kocáktól |
| Possessive forms of koca | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | kocám | kocáim |
| 2nd person sing. | kocád | kocáid |
| 3rd person sing. | kocája | kocái |
| 1st person plural | kocánk | kocáink |
| 2nd person plural | kocátok | kocáitok |
| 3rd person plural | kocájuk | kocáik |
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /kɔˈd͡ʒɑ/
- Hyphenation: ko‧ca
Adjective
koca (comparative daha koca, superlative en koca)
- large
- Koca bir yıl geçti ama hâlâ emekli maaşımı alamadım.
- A large year passed, but I still didn't received my pension.
- Koca bir yıl geçti ama hâlâ emekli maaşımı alamadım.
Noun
koca (definite accusative kocayı, plural kocalar)
Declension
declension of koca
possessive forms of koca
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | kocam | kocalarım |
| definite accusative (belirtme) | kocamı | kocalarımı |
| dative (yönelme) | kocama | kocalarıma |
| locative (bulunma) | kocamda | kocalarımda |
| ablative (çıkma) | kocamdan | kocalarımdan |
| genitive (tamlayan) | kocamın | kocalarımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kocan | kocaların |
| definite accusative (belirtme) | kocanı | kocalarını |
| dative (yönelme) | kocana | kocalarına |
| locative (bulunma) | kocanda | kocalarında |
| ablative (çıkma) | kocandan | kocalarından |
| genitive (tamlayan) | kocanın | kocalarının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kocası | kocaları |
| definite accusative (belirtme) | kocasını | kocalarını |
| dative (yönelme) | kocasına | kocalarına |
| locative (bulunma) | kocasında | kocalarında |
| ablative (çıkma) | kocasından | kocalarından |
| genitive (tamlayan) | kocasının | kocalarının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kocamız | kocalarımız |
| definite accusative (belirtme) | kocamızı | kocalarımızı |
| dative (yönelme) | kocamıza | kocalarımıza |
| locative (bulunma) | kocamızda | kocalarımızda |
| ablative (çıkma) | kocamızdan | kocalarımızdan |
| genitive (tamlayan) | kocamızın | kocalarımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kocanız | kocalarınız |
| definite accusative (belirtme) | kocanızı | kocalarınızı |
| dative (yönelme) | kocanıza | kocalarınıza |
| locative (bulunma) | kocanızda | kocalarınızda |
| ablative (çıkma) | kocanızdan | kocalarınızdan |
| genitive (tamlayan) | kocanızın | kocalarınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kocaları | kocaları |
| definite accusative (belirtme) | kocalarını | kocalarını |
| dative (yönelme) | kocalarına | kocalarına |
| locative (bulunma) | kocalarında | kocalarında |
| ablative (çıkma) | kocalarından | kocalarından |
| genitive (tamlayan) | kocalarının | kocalarının |
predicative forms of koca
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | kocayım | kocalarım* |
| sen (you are) | kocasın | kocalarsın* |
| o (he/she/it is) | koca / kocadır | kocalar* / kocalardır* |
| biz (we are) | kocayız | kocalarız |
| siz (you are) | kocasınız | kocalarsınız |
| onlar (they are) | kocalar | kocalardır |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | kocaydım | kocalardım* |
| sen (you were) | kocaydın | kocalardın* |
| o (he/she/it was) | kocaydı | kocalardı* |
| biz (we were) | kocaydık | kocalardık |
| siz (you were) | kocaydınız | kocalardınız |
| onlar (they were) | kocaydılar | kocalardı |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | kocaymışım | kocalarmışım* |
| sen (you were) | kocaymışsın | kocalarmışsın* |
| o (he/she/it was) | kocaymış | kocalarmış* |
| biz (we were) | kocaymışız | kocalarmışız |
| siz (you were) | kocaymışsınız | kocalarmışsınız |
| onlar (they were) | kocaymışlar | kocalarmış |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||
Verb
koca
- second-person singular imperative of kocamak