Chickasaw

Noun

koni

1. skunk

Esperanto

Etymology

From French connaître and English know.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkoni/
• Hyphenation: ko‧ni

Verb

koni ‎(present konas, past konis, future konos, conditional konus, volitive konu)

1. (transitive) to be well acquainted with, be familiar with, know

   Mi ne scias kial ŝi invitis min al ŝia nupto; mi apenaŭ konas ŝin!‎

   I don't know why she invited me to her wedding; I barely know her!

Conjugation

Conjugation of koni present past future singular plural singular plural singular plural tense konas konis konos active participle konanta konantaj koninta konintaj kononta konontaj acc. konantan konantajn konintan konintajn konontan konontajn passive participle konata konataj konita konitaj konota konotaj acc. konatan konatajn konitan konitajn konotan konotajn nominal active participle konanto konantoj koninto konintoj kononto konontoj acc. konanton konantojn koninton konintojn kononton konontojn nominal passive participle konato konatoj konito konitoj konoto konotoj acc. konaton konatojn koniton konitojn konoton konotojn adverbial active participle konante koninte kononte adverbial passive participle konate konite konote infinitive koni imperative konu conditional konus

Derived terms

• konigi ‎(“to make known”)

Related terms

• kompreni ‎(“to comprehend”)
• scii ‎(“to know (a fact)”)

Estonian

Noun

koni ‎(genitive koni, partitive koni)

1. cigarette end, stub
2. cigar butt
3. (informal) fag (cigarette)

Declension

This noun needs an inflection-table template.

Finnish

Etymology

From Russian конь ‎(konʹ, “horse”)

Noun

koni

1. (disparaging) horse

Declension

Compounds

• konitohtori

Anagrams

• kino, koin, Niko, noki, onki

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔ.ɲi/

Noun

koni

1. genitive plural of koń

Turkish

koni

Pronunciation

• IPA^(key): /konɪ/
• Hyphenation: ko‧ni

Noun

koni

1. cone (surface of revolution)