Definify.com
Definition 2025
krik
krik
See also: křik
Dutch
Noun
krik f, m (plural krikken, diminutive krikje n)
- jack (mechanical device for lifting heavy machinery)
Derived terms
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /krîk/
Noun
krȉk m (Cyrillic spelling кри̏к)
Declension
Declension of krik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | krik | krici / krikovi |
| genitive | krika | krika / krikova |
| dative | kriku | kricima / krikovima |
| accusative | krik | krike / krikove |
| vocative | kriče | krici / krikovi |
| locative | kriku | kricima / krikovima |
| instrumental | krikom | kricima / krikovima |
Slovene
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkríːk/
- Tonal orthography: krȋk
Noun
krík m inan (genitive kríka, nominative plural kríki)
Declension
Declension of krík (masculine inan., hard o-stem)
Volapük
Noun
krik (plural kriks)
Declension
declension of krik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | krik | kriks |
| genitive | krika | krikas |
| dative | krike | krikes |
| accusative | kriki | krikis |
| predicative | kriku | krikus |
| vocative | o krik! | o kriks! |