Definify.com
Definition 2024
kulübe
kulübe
Turkish
Bir kulübe
Noun
kulübe
- dative singular of kulüp
Etymology 2
From Ottoman Turkish قولوبه (kulube, “hut”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (külbe, “hut”), from Persian کلبه (kulba, “cell, cabin, store”), from Ancient Greek καλύβη (kalúbē, “hut”) derived from καλύπτω (kalúptō, “to cover, hide”),[1] See kilim.
Noun
kulübe (definite accusative kulübeyi, plural kulübeler)
Related terms
Declension
declension of kulübe
possessive forms of kulübe
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | kulübem | kulübelerim |
| definite accusative (belirtme) | kulübemi | kulübelerimi |
| dative (yönelme) | kulübeme | kulübelerime |
| locative (bulunma) | kulübemde | kulübelerimde |
| ablative (çıkma) | kulübemden | kulübelerimden |
| genitive (tamlayan) | kulübemin | kulübelerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kulüben | kulübelerin |
| definite accusative (belirtme) | kulübeni | kulübelerini |
| dative (yönelme) | kulübene | kulübelerine |
| locative (bulunma) | kulübende | kulübelerinde |
| ablative (çıkma) | kulübenden | kulübelerinden |
| genitive (tamlayan) | kulübenin | kulübelerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kulübesi | kulübeleri |
| definite accusative (belirtme) | kulübesini | kulübelerini |
| dative (yönelme) | kulübesine | kulübelerine |
| locative (bulunma) | kulübesinde | kulübelerinde |
| ablative (çıkma) | kulübesinden | kulübelerinden |
| genitive (tamlayan) | kulübesinin | kulübelerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kulübemiz | kulübelerimiz |
| definite accusative (belirtme) | kulübemizi | kulübelerimizi |
| dative (yönelme) | kulübemize | kulübelerimize |
| locative (bulunma) | kulübemizde | kulübelerimizde |
| ablative (çıkma) | kulübemizden | kulübelerimizden |
| genitive (tamlayan) | kulübemizin | kulübelerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kulübeniz | kulübeleriniz |
| definite accusative (belirtme) | kulübenizi | kulübelerinizi |
| dative (yönelme) | kulübenize | kulübelerinize |
| locative (bulunma) | kulübenizde | kulübelerinizde |
| ablative (çıkma) | kulübenizden | kulübelerinizden |
| genitive (tamlayan) | kulübenizin | kulübelerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kulübeleri | kulübeleri |
| definite accusative (belirtme) | kulübelerini | kulübelerini |
| dative (yönelme) | kulübelerine | kulübelerine |
| locative (bulunma) | kulübelerinde | kulübelerinde |
| ablative (çıkma) | kulübelerinden | kulübelerinden |
| genitive (tamlayan) | kulübelerinin | kulübelerinin |
References
- ↑ Nişanyan, Sevan (2002–), “kulübe”, in Nişanyan Sözlük