Definify.com

Definition 2024

καλύπτω

Ancient Greek

Verb

κᾰλῠ́πτω • ‎(kalúptō)

to cover
1. to cover, conceal
2. to cover with dishonour, throw a cloud over
to put over as a covering

Conjugation

Present: καλύπτω, καλύπτομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καλύπτω	καλύπτεις	καλύπτει	καλύπτετον	καλύπτετον	καλύπτομεν	καλύπτετε	καλύπτουσῐ(ν)
	subjunctive	καλύπτω	καλύπτῃς	καλύπτῃ	καλύπτητον	καλύπτητον	καλύπτωμεν	καλύπτητε	καλύπτωσῐ(ν)
	optative	καλύπτοιμῐ	καλύπτοις	καλύπτοι	καλύπτοιτον	καλυπτοίτην	καλύπτοιμεν	καλύπτοιτε	καλύπτοιεν
	imperative		κάλυπτε	καλυπτέτω	καλύπτετον	καλυπτέτων		καλύπτετε	καλυπτόντων
middle/ passive	indicative	καλύπτομαι	καλύπτει/ καλύπτῃ	καλύπτεται	καλύπτεσθον	καλύπτεσθον	καλυπτόμεθᾰ	καλύπτεσθε	καλύπτονται
	subjunctive	καλύπτωμαι	καλύπτῃ	καλύπτηται	καλύπτησθον	καλύπτησθον	καλυπτώμεθᾰ	καλύπτησθε	καλύπτωνται
	optative	καλυπτοίμην	καλύπτοιο	καλύπτοιτο	καλύπτοισθον	καλυπτοίσθην	καλυπτοίμεθᾰ	καλύπτοισθε	καλύπτοιντο
	imperative		καλύπτου	καλυπτέσθω	καλύπτεσθον	καλυπτέσθων		καλύπτεσθε	καλυπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		καλύπτειν				καλύπτεσθαι
participle		καλύπτων , καλύπτουσᾰ , κάλυπτον				καλυπτόμενος , καλυπτομένη , καλυπτόμενον

Imperfect: ἐκάλυπτον, ἐκαλυπτόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκάλυπτον	ἐκάλυπτες	ἐκάλυπτε	ἐκαλύπτετον	ἐκαλυπτέτην	ἐκαλύπτομεν	ἐκαλύπτετε	ἐκάλυπτον
middle/ passive	indicative	ἐκαλυπτόμην	ἐκαλύπτου	ἐκαλύπτετο	ἐκαλύπτεσθον	ἐκαλυπτέσθην	ἐκαλυπτόμεθᾰ	ἐκαλύπτεσθε	ἐκαλύπτοντο

Future: καλύψω, καλύψομαι, καλυφθήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καλύψω	καλύψεις	καλύψει	καλύψετον	καλύψετον	καλύψομεν	καλύψετε	καλύψουσῐ(ν)
active	optative	καλύψοιμῐ	καλύψοις	καλύψοι	καλύψοιτον	καλυψοίτην	καλύψοιμεν	καλύψοιτε	καλύψοιεν
middle	indicative	καλύψομαι	καλύψει/ καλύψῃ	καλύψεται	καλύψεσθον	καλύψεσθον	καλυψόμεθᾰ	καλύψεσθε	καλύψονται
middle	optative	καλυψοίμην	καλύψοιο	καλύψοιτο	καλύψοισθον	καλυψοίσθην	καλυψοίμεθᾰ	καλύψοισθε	καλύψοιντο
passive	indicative	καλυφθήσομαι	καλυφθήσει/ καλυφθήσῃ	καλυφθήσεται	καλυφθήσεσθον	καλυφθήσεσθον	καλυφθησόμεθᾰ	καλυφθήσεσθε	καλυφθήσονται
passive	optative	καλυφθησοίμην	καλυφθήσοιο	καλυφθήσοιτο	καλυφθήσοισθον	καλυφθησοίσθην	καλυφθησοίμεθᾰ	καλυφθήσοισθε	καλυφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		καλύψειν			καλύψεσθαι		καλυφθήσεσθαι
participle		καλύψων , καλύψουσᾰ , κάλυψον			καλυψόμενος , καλυψομένη , καλυψόμενον		καλυφθησόμενος , καλυφθησομένη , καλυφθησόμενον

Aorist: ἐκάλυφα, ἐκαλυφάμην, ἐκαλύφθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκάλυφα	ἐκάλυφας	ἐκάλυφε	ἐκαλύφατον	ἐκαλυφάτην	ἐκαλύφαμεν	ἐκαλύφατε	ἐκάλυφαν
	subjunctive	καλύφω	καλύφῃς	καλύφῃ	καλύφητον	καλύφητον	καλύφωμεν	καλύφητε	καλύφωσῐ(ν)
	optative	καλύφαιμῐ	καλύφαις/ καλύφειας	καλύφαι/ καλύφειε	καλύφαιτον	καλυφαίτην	καλύφαιμεν	καλύφαιτε	καλύφαιεν/ καλύφειαν
	imperative		κάλυφον	καλυφάτω	καλύφατον	καλυφάτων		καλύφατε	καλυφάντων
middle	indicative	ἐκαλυφάμην	ἐκαλύφω	ἐκαλύφατο	ἐκαλύφασθον	ἐκαλυφάσθην	ἐκαλυφάμεθα	ἐκαλύφασθε	ἐκαλύφαντο
	subjunctive	καλύφωμαι	καλύφῃ	καλύφηται	καλύφησθον	καλύφησθον	καλυφώμεθα	καλύφησθε	καλύφωνται
	optative	καλυφαίμην	καλύφαιο	καλύφαιτο	καλύφαισθον	καλυφαίσθην	καλυφαίμεθα	καλύφαισθε	καλύφαιντο
	imperative		κάλυφαι	καλυφάσθω	καλύφασθον	καλυφάσθων		καλύφασθε	καλυφάσθων
passive	indicative	ἐκαλύφθην	ἐκαλύφθης	ἐκαλύφθη	ἐκαλύφθητον	ἐκαλυφθήτην	ἐκαλύφθημεν	ἐκαλύφθητε	ἐκαλύφθησαν
	subjunctive	καλυφθῶ	καλυφθῇς	καλυφθῇ	καλυφθῆτον	καλυφθῆτον	καλυφθῶμεν	καλυφθῆτε	καλυφθῶσῐ(ν)
	optative	καλυφθείην	καλυφθείης	καλυφθείη	καλυφθεῖτον/ καλυφθείητον	καλυφθείτην/ καλυφθειήτην	καλυφθεῖμεν/ καλυφθείημεν	καλυφθεῖτε/ καλυφθείητε	καλυφθεῖεν/ καλυφθείησαν
	imperative		καλύφθητι	καλυφθήτω	καλύφθητον	καλυφθήτων		καλύφθητε	καλυφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κάλυφαι			καλύφασθαι		καλυφθῆναι
participle	m	καλύφᾱς			καλυφάμενος		καλυφθείς
	f	καλύφᾱσα			καλυφαμένη		καλυφθεῖσα
	n	κάλυφαν			καλυφάμενον		καλυφθέν

Perfect: κεκάλυφᾰ, κεκάλυμμαι

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκάλυφᾰ	κεκάλυφᾰς	κεκάλυφε	κεκαλύφᾰτον	κεκαλύφᾰτον	κεκαλύφᾰμεν	κεκαλύφᾰτε	κεκαλύφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκαλυφὼς ὦ/ κεκαλύφω	κεκαλυφὼς ᾖς/ κεκαλύφῃς	κεκαλυφὼς ᾖ/ κεκαλύφῃ	κεκαλυφότε ἦτον/ κεκαλύφητον	κεκαλυφότε ἦτον/ κεκαλύφητον	κεκαλυφότες ὦμεν/ κεκαλύφωμεν	κεκαλυφότες ἦτε/ κεκαλύφητε	κεκαλυφότες ὦσῐ(ν)/ κεκαλύφωσῐ(ν)
	optative	κεκαλυφὼς εἴην/ κεκαλύφοιμῐ/ κεκαλυφοίην	κεκαλυφὼς εἴης/ κεκαλύφοις/ κεκαλυφοίης	κεκαλυφὼς εἴη/ κεκαλύφοι/ κεκαλυφοίη	κεκαλυφότε εἴητον/ κεκαλυφότε εἶτον/ κεκαλύφοιτον	κεκαλυφὀτε εἰήτην/ κεκαλυφότε εἴτην/ κεκαλυφοίτην	κεκαλυφότες εἴημεν/ κεκαλυφότες εἶμεν/ κεκαλύφοιμεν	κεκαλυφότες εἴητε/ κεκαλυφότες εἶτε/ κεκαλύφοιτε	κεκαλυφότες εἴησᾰν/ κεκαλυφότε εἶεν/ κεκαλύφοιεν
	imperative		κεκαλυφὼς ἴσθῐ	κεκαλυφὼς ἔστω	κεκαλυφότε ἔστον	κεκαλυφότε ἔστων		κεκαλυφότες ἔστε	κεκαλυφότες ὄντων
middle/ passive	indicative	κεκάλυμμαι	κεκάλυψαι	κεκάλυπται	κεκάλυφθον	κεκάλυφθον	κεκαλύμμεθᾰ	κεκάλυφθε	κεκαλυμμένοι εἰσί
	subjunctive	κεκαλυμμένος ὦ	κεκαλυμμένος ᾖς	κεκαλυμμένος ᾖ	κεκαλυμμένω ἦτον	κεκαλυμμένω ἦτον	κεκαλυμμένοι ὦμεν	κεκαλυμμένοι ἦτε	κεκαλυμμένοι ὦσῐ
	optative	κεκαλυμμένος εἴην	κεκαλυμμένος εἴης	κεκαλυμμένος εἴη	κεκαλυμμένοι εἴητον/ κεκαλυμμένοι εἶτον	κεκαλυμμένω εἰήτην/ κεκαλυμμένω εἴτην	κεκαλυμμένοι εἴημεν/ κεκαλυμμένοι εἶμεν	κεκαλυμμένοι εἴητε/ κεκαλυμμένοι εἶτε	κεκαλυμμένοι εἴησᾰν/ κεκαλυμμένοι εἶεν
	imperative		κεκάλυψο	κεκαλύφθω	κεκάλυφθον	κεκαλύφθων		κεκάλυφθε	κεκαλύφθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκαλυφέναι				κεκαλύφθαι
participle		κεκαλυφώς , κεκαλυφυῖα , κεκαλυφός				κεκαλυμμένος , κεκαλυμμένη , κεκαλυμμένον

Synonyms

(conceal): κρύπτω ‎(krúptō)

Antonyms

ἀποκαλύπτω ‎(apokalúptō)

Derived terms

ἀνακαλύπτω ‎(anakalúptō)
ἀποκαλύπτω ‎(apokalúptō)
ἐπικαλύπτω ‎(epikalúptō)
Κᾰλῠψώ ‎(Kalupsṓ)
κατακαλύπτω ‎(katakalúptō)
παρακαλύπτω ‎(parakalúptō)
περικαλύπτω ‎(perikalúptō)
συγκαλύπτω ‎(sunkalúptō)

Descendants

Greek: καλύπτω ‎(kalýpto)

References

καλύπτω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
καλύπτω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
καλύπτω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«καλύπτω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
«καλύπτω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
καλύπτω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G2572”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Greek

Etymology

Ancient Greek κᾰλῠ́πτω ‎(kalúptō)

Pronunciation

Hyphenation: κα‧λύπ‧τω

Verb

καλύπτω • ‎(kalýpto) ‎(simple past κάλυψα, passive form καλύπτομαι)

cover, coat
cover, provide covering fire

Conjugation

καλύπτω

	Present →	Imperfect →	Continuous future →	Continuous subjunctive →	Imperative →
1s	καλύπτω	κάλυπτα	θα καλύπτω	να καλύπτω
2s	καλύπτεις	κάλυπτες	θα καλύπτεις	να καλύπτεις	κάλυπτε
3s	καλύπτει	κάλυπτε	θα καλύπτει	να καλύπτει

1p	καλύπτουμε, καλύπτομε	καλύπταμε	θα καλύπτουμε, καλύπτομε	να καλύπτουμε, καλύπτομε
2p	καλύπτετε	καλύπτατε	θα καλύπτετε	να καλύπτετε	καλύπτετε
3p	καλύπτουν, καλύπτουνε	κάλυπταν, καλύπταν, καλύπτανε	θα καλύπτουν, καλύπτουνε	να καλύπτουν, καλύπτουνε

	Dependent ^†	Simple past →	Simple future →	Simple subjunctive →	Imperative →
1s	καλύψω	κάλυψα	θα καλύψω	να καλύψω
2s	καλύψεις	κάλυψες	θα καλύψεις	να καλύψεις	κάλυψε
3s	καλύψει	κάλυψε	θα καλύψει	να καλύψει

1p	καλύψουμε, καλύψομε	καλύψαμε	θα καλύψουμε, καλύψομε	να καλύψουμε, καλύψομε
2p	καλύψετε	καλύψατε	θα καλύψετε	να καλύψετε	καλύψτε, καλύψετε
3p	καλύψουν, καλύψουνε	κάλυψαν, καλύψαν, καλύψανε	θα καλύψουν, καλύψουνε	να καλύψουν, καλύψουνε

	Perfect →	Pluperfect →	Future perfect →	Subjunctive →
1s	έχω καλύψει	είχα καλύψει	θα έχω καλύψει	να έχω καλύψει
2s	έχεις καλύψει	είχες καλύψει	θα έχεις καλύψει	να έχεις καλύψει	έχε καλυμμένο
3s	έχει καλύψει	είχε καλύψει	θα έχει καλύψει	να έχει καλύψει

1p	έχουμε καλύψει	είχαμε καλύψει	θα έχουμε καλύψει	να έχουμε καλύψει
2p	έχετε καλύψει	είχατε καλύψει	θα έχετε καλύψει	να έχετε καλύψει	έχετε καλυμμένο
3p	έχουν καλύψει	είχαν καλύψει	θα έχουν καλύψει	να έχουν καλύψει

	Alternative* perfect:	έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) καλυμμένο
	pluperfect:	είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) καλυμμένο
	future perfect:	θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) καλυμμένο
	subjunctive:	να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) καλυμμένο

	Participle:	καλύπτοντας	Non-finite ^‡	καλύψει	11, 1a

	This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω ‎(écho) it produces perfect tense forms.

Derived terms

ανακαλύπτω ‎(anakalýpto, “to discover, to uncover”)
αποκαλύπτω ‎(apokalýpto, “to reveal, to expose, to uncover”)
καλύπτρα f ‎(kalýptra, “cover, veil”)
καλύπτρα ματιού f ‎(kalýptra matioú, “eye patch”)

Definify.com

Definition 2024

καλύπτω

καλύπτω

Ancient Greek

Verb

Conjugation

Synonyms

Antonyms

Derived terms

Descendants

References

Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Derived terms

Etymology

Pronunciation

Similar Results