Definify.com
Definition 2024
kveikja
kveikja
Icelandic
Verb
kveikja (weak verb, third-person singular past indicative kveikti, supine kveikt)
- to light, start (a fire), turn on (a light); also used of electric appliances and lamps with the preposition á (“on”).
Conjugation
kveikja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að kveikja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kveikt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kveikjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég kveiki | við kveikjum | present (nútíð) |
ég kveiki | við kveikjum |
| þú kveikir | þið kveikið | þú kveikir | þið kveikið | ||
| hann, hún, það kveikir | þeir, þær, þau kveikja | hann, hún, það kveiki | þeir, þær, þau kveiki | ||
| past (þátíð) |
ég kveikti | við kveiktum | past (þátíð) |
ég kveikti | við kveiktum |
| þú kveiktir | þið kveiktuð | þú kveiktir | þið kveiktuð | ||
| hann, hún, það kveikti | þeir, þær, þau kveiktu | hann, hún, það kveikti | þeir, þær, þau kveiktu | ||
| imperative (boðháttur) |
kveik (þú) | kveikið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kveiktu | kveikiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kveikjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að kveikjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kveikst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kveikjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég kveikist | við kveikjumst | present (nútíð) |
ég kveikist | við kveikjumst |
| þú kveikist | þið kveikist | þú kveikist | þið kveikist | ||
| hann, hún, það kveikist | þeir, þær, þau kveikjast | hann, hún, það kveikist | þeir, þær, þau kveikist | ||
| past (þátíð) |
ég kveiktist | við kveiktumst | past (þátíð) |
ég kveiktist | við kveiktumst |
| þú kveiktist | þið kveiktust | þú kveiktist | þið kveiktust | ||
| hann, hún, það kveiktist | þeir, þær, þau kveiktust | hann, hún, það kveiktist | þeir, þær, þau kveiktust | ||
| imperative (boðháttur) |
kveikst (þú) | kveikist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kveikstu | kveikisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kveiktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
kveiktur | kveikt | kveikt | kveiktir | kveiktar | kveikt | |
| accusative (þolfall) |
kveiktan | kveikta | kveikt | kveikta | kveiktar | kveikt | |
| dative (þágufall) |
kveiktum | kveiktri | kveiktu | kveiktum | kveiktum | kveiktum | |
| genitive (eignarfall) |
kveikts | kveiktrar | kveikts | kveiktra | kveiktra | kveiktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
kveikti | kveikta | kveikta | kveiktu | kveiktu | kveiktu | |
| accusative (þolfall) |
kveikta | kveiktu | kveikta | kveiktu | kveiktu | kveiktu | |
| dative (þágufall) |
kveikta | kveiktu | kveikta | kveiktu | kveiktu | kveiktu | |
| genitive (eignarfall) |
kveikta | kveiktu | kveikta | kveiktu | kveiktu | kveiktu | |
Noun
kveikja f (genitive singular kveikju, nominative plural kveikjur)
- something that starts a series of events
- inspiration
Declension
declension of kveikja
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kveikja | kveikjan | kveikjur | kveikjurnar |
| accusative | kveikju | kveikjuna | kveikjur | kveikjurnar |
| dative | kveikju | kveikjunni | kveikjum | kveikjunum |
| genitive | kveikju | kveikjunnar | kveikja | kveikjanna |
Noun
kveikja m
- indefinite genitive plural of kveikur