Definify.com
Definition 2024
læra
læra
See also: lära
Faroese
Noun
læra f (genitive singular læru, plural lærur)
Declension
Declension of læra | ||||
---|---|---|---|---|
f1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | læra | læran | lærur | lærurnar |
accusative | læru | læruna | lærur | lærurnar |
dative | læru | læruni | lærum | lærunum |
genitive | læru | lærunnar | læra | læranna |
Derived terms
Derived terms
|
|
Verb
læra (third person singular past indicative lærdi, third person plural past indicative lært, supine lært)
Conjugation
v-1 | ||||
infinitive | læra | |||
---|---|---|---|---|
present participle | lærandi | |||
past participle a7 | lærdur | |||
supine | lært | |||
number | singular | plural | ||
person | first | second | third | all |
indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
present | læri | lærir | lærir | læra |
past | lærdi | lærdi | lærdi | lærdu |
imperative | – | tú | – | tit |
present | — | lær! | — | lærið! |
Synonyms
- (learn): læra seg
Related terms
- lærari (teacher)
Icelandic
Etymology
From late Old Norse læra, lǽra, from Old Saxon lērian, ultimately from Proto-Germanic *laizijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlaiːra/
- Rhymes: -aiːra
Verb
læra (weak verb, third-person singular past indicative lærði, supine lært)
- (intransitive) to learn, to study
- Timothy 2:11-12 (English, Icelandic)
- Konan á að læra í kyrrþey, í allri undirgefni. Ekki leyfi ég konu að kenna eða taka sér vald yfir manninum, heldur á hún að vera kyrrlát.
- A woman should learn in quietness and full submission. I do not permit a woman to teach or to have authority over a man; she must be silent.
- Konan á að læra í kyrrþey, í allri undirgefni. Ekki leyfi ég konu að kenna eða taka sér vald yfir manninum, heldur á hún að vera kyrrlát.
- Timothy 2:11-12 (English, Icelandic)
- (transitive, governs the accusative) to study something, to learn something
- Ég er að læra strjála stærðfræði.
- I'm studying discrete mathematics.
- Ég er að læra strjála stærðfræði.
Conjugation
læra — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að læra | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
lært | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lærandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég læri | við lærum | present (nútíð) |
ég læri | við lærum |
þú lærir | þið lærið | þú lærir | þið lærið | ||
hann, hún, það lærir | þeir, þær, þau læra | hann, hún, það læri | þeir, þær, þau læri | ||
past (þátíð) |
ég lærði | við lærðum | past (þátíð) |
ég lærði | við lærðum |
þú lærðir | þið lærðuð | þú lærðir | þið lærðuð | ||
hann, hún, það lærði | þeir, þær, þau lærðu | hann, hún, það lærði | þeir, þær, þau lærðu | ||
imperative (boðháttur) |
lær (þú) | lærið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
lærðu | læriði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
lærast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að lærast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
lærst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lærandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég lærist | við lærumst | present (nútíð) |
ég lærist | við lærumst |
þú lærist | þið lærist | þú lærist | þið lærist | ||
hann, hún, það lærist | þeir, þær, þau lærast | hann, hún, það lærist | þeir, þær, þau lærist | ||
past (þátíð) |
ég lærðist | við lærðumst | past (þátíð) |
ég lærðist | við lærðumst |
þú lærðist | þið lærðust | þú lærðist | þið lærðust | ||
hann, hún, það lærðist | þeir, þær, þau lærðust | hann, hún, það lærðist | þeir, þær, þau lærðust | ||
imperative (boðháttur) |
lærst (þú) | lærist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
lærstu | læristi * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
lærður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
lærður | lærð | lært | lærðir | lærðar | lærð | |
accusative (þolfall) |
lærðan | lærða | lært | lærða | lærðar | lærð | |
dative (þágufall) |
lærðum | lærðri | lærðu | lærðum | lærðum | lærðum | |
genitive (eignarfall) |
lærðs | lærðrar | lærðs | lærðra | lærðra | lærðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
lærði | lærða | lærða | lærðu | lærðu | lærðu | |
accusative (þolfall) |
lærða | lærðu | lærða | lærðu | lærðu | lærðu | |
dative (þágufall) |
lærða | lærðu | lærða | lærðu | lærðu | lærðu | |
genitive (eignarfall) |
lærða | lærðu | lærða | lærðu | lærðu | lærðu |
Derived terms
- læra utanbókar (learn by heart)
Noun
læra
- indefinite genitive plural of læri