Definify.com
Definition 2025
líða
líða
Faroese
Verb
líða (third person singular past indicative leið, third person plural past indicative liðu, supine liðið)
Conjugation
| v-35 | ||||
| infinitive | líða | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | líðandi | |||
| past participle a26 | liðin | |||
| supine | liðið | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | líði | líður | líður | líða |
| past | leið | leiðst | leið | liðu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | líð! | — | líðið! |
Icelandic
Etymology
From Old Norse líða, from Proto-Germanic *līþaną. The senses “suffer, tolerate” may be borrowed from Middle Low German, but derive from the same root in any case.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈliːða/
- Rhymes: -iːða
Verb
líða (strong verb, third-person singular past indicative leið, third-person plural past indicative liðu, supine liðið)
- (transitive, governs the dative, of time) to pass, to go by deriv.
- Ætluðum við ekki að hittast í vikunni sem leið?
- Weren't we going to meet last week?
- Tíminn líður.
- Time goes by.
- Þegar leið á daginn heyrðu þeir í drauginum sem bjó í fjallinu.
- They heard the ghost in the mountain as the day grew old.
- Ætluðum við ekki að hittast í vikunni sem leið?
- (intransitive) to float, to glide syn.
- (impersonal, intransitive) describing a specific feeling; to feel syn.
- Hvernig líður þér? - Mér líður ekki vel.
- How are you feeling? - I don't feel good.
- Mér líður vel.
- I feel good.
- Okkur líður illa.
- We feel bad.
- Hvernig líður þér? - Mér líður ekki vel.
- (transitive, intransitive, governs the dative) to progress syn.
- Hvernig líður náminu?
- How are your studies progressing?
- Hvernig líður náminu?
- (transitive, governs the accusative) to suffer syn.
- Þú munt líða fyrir það sem vinir þínir gerðu.
- You shall suffer for what your friends did.
- Þú munt líða fyrir það sem vinir þínir gerðu.
- (transitive, governs the accusative) to endure, to tolerate syn.
- Ég líð ekki svona vitleysu!
- I do not tolerate this kind of nonsense!
- Ég líð ekki svona vitleysu!
Conjugation
líða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að líða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
leðið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
líðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég líð | við líðum | present (nútíð) |
ég líði | við líðum |
| þú líður | þið líðið | þú líðir | þið líðið | ||
| hann, hún, það líður | þeir, þær, þau líða | hann, hún, það líði | þeir, þær, þau líði | ||
| past (þátíð) |
ég leið | við liðum | past (þátíð) |
ég liði | við liðum |
| þú leiðst | þið liðuð | þú liðir | þið liðuð | ||
| hann, hún, það leið | þeir, þær, þau liðu | hann, hún, það liði | þeir, þær, þau liðu | ||
| imperative (boðháttur) |
líð (þú) | líðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| líddu | líðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að líðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
leðist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
líðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég líðst | við líðumst | present (nútíð) |
ég líðist | við líðumst |
| þú líðst | þið líðist | þú líðist | þið líðist | ||
| hann, hún, það líðst | þeir, þær, þau líðast | hann, hún, það líðist | þeir, þær, þau líðist | ||
| past (þátíð) |
ég leiðst | við liðumst | past (þátíð) |
ég liðist | við liðumst |
| þú leiðst | þið liðust | þú liðist | þið liðust | ||
| hann, hún, það leiðst | þeir, þær, þau liðust | hann, hún, það liðist | þeir, þær, þau liðust | ||
| imperative (boðháttur) |
líðst (þú) | líðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| líðstu | líðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
leðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
leðinn | leðin | leðið | leðnir | leðnar | leðin | |
| accusative (þolfall) |
leðinn | leðna | leðið | leðna | leðnar | leðin | |
| dative (þágufall) |
leðnum | leðinni | leðnu | leðnum | leðnum | leðnum | |
| genitive (eignarfall) |
leðins | leðinnar | leðins | leðinna | leðinna | leðinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
leðni | leðna | leðna | leðnu | leðnu | leðnu | |
| accusative (þolfall) |
leðna | leðnu | leðna | leðnu | leðnu | leðnu | |
| dative (þágufall) |
leðna | leðnu | leðna | leðnu | leðnu | leðnu | |
| genitive (eignarfall) |
leðna | leðnu | leðna | leðnu | leðnu | leðnu | |
Synonyms
- (glide): def. svífa
- (feel): def. deriv. hafa
- (progress): def. ganga
- (suffer): def. þjást
- (tolerate): def. þola
Derived terms
(pass): def. derived terms from líða
See also
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.