Definify.com
Definition 2025
licitus
licitus
Latin
Participle
licitus m (feminine licita, neuter licitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | licitus | licita | licitum | licitī | licitae | licita | |
| genitive | licitī | licitae | licitī | licitōrum | licitārum | licitōrum | |
| dative | licitō | licitō | licitīs | ||||
| accusative | licitum | licitam | licitum | licitōs | licitās | licita | |
| ablative | licitō | licitā | licitō | licitīs | |||
| vocative | licite | licita | licitum | licitī | licitae | licita | |
Derived terms
Descendants
References
- licitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - licitus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - LICITUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
 - Félix Gaffiot (1934), “licitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.