Definify.com
Definition 2025
illicitus
illicitus
Latin
Adjective
illicitus m (feminine illicita, neuter illicitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | illicitus | illicita | illicitum | illicitī | illicitae | illicita | |
| genitive | illicitī | illicitae | illicitī | illicitōrum | illicitārum | illicitōrum | |
| dative | illicitō | illicitō | illicitīs | ||||
| accusative | illicitum | illicitam | illicitum | illicitōs | illicitās | illicita | |
| ablative | illicitō | illicitā | illicitō | illicitīs | |||
| vocative | illicite | illicita | illicitum | illicitī | illicitae | illicita | |
Descendants
References
- illicitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - Félix Gaffiot (1934), “illicitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.