Definify.com
Definition 2024
Lita
lita
lita
Icelandic
Verb
lita (weak verb, third-person singular past indicative litaði, supine litað)
- to color
Conjugation
lita — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að lita | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
litað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
litandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég lita | við litum | present (nútíð) |
ég liti | við litum |
| þú litar | þið litið | þú litir | þið litið | ||
| hann, hún, það litar | þeir, þær, þau lita | hann, hún, það liti | þeir, þær, þau liti | ||
| past (þátíð) |
ég litaði | við lituðum | past (þátíð) |
ég litaði | við lituðum |
| þú litaðir | þið lituðuð | þú litaðir | þið lituðuð | ||
| hann, hún, það litaði | þeir, þær, þau lituðu | hann, hún, það litaði | þeir, þær, þau lituðu | ||
| imperative (boðháttur) |
lita (þú) | litið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| litaðu | litiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að litast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
litast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
litandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég litast | við litumst | present (nútíð) |
ég litist | við litumst |
| þú litast | þið litist | þú litist | þið litist | ||
| hann, hún, það litast | þeir, þær, þau litast | hann, hún, það litist | þeir, þær, þau litist | ||
| past (þátíð) |
ég litaðist | við lituðumst | past (þátíð) |
ég litaðist | við lituðumst |
| þú litaðist | þið lituðust | þú litaðist | þið lituðust | ||
| hann, hún, það litaðist | þeir, þær, þau lituðust | hann, hún, það litaðist | þeir, þær, þau lituðust | ||
| imperative (boðháttur) |
litast (þú) | litist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| litastu | litisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
litaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
litaður | lituð | litað | litaðir | litaðar | lituð | |
| accusative (þolfall) |
litaðan | litaða | litað | litaða | litaðar | lituð | |
| dative (þágufall) |
lituðum | litaðri | lituðu | lituðum | lituðum | lituðum | |
| genitive (eignarfall) |
litaðs | litaðrar | litaðs | litaðra | litaðra | litaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
litaði | litaða | litaða | lituðu | lituðu | lituðu | |
| accusative (þolfall) |
litaða | lituðu | litaða | lituðu | lituðu | lituðu | |
| dative (þágufall) |
litaða | lituðu | litaða | lituðu | lituðu | lituðu | |
| genitive (eignarfall) |
litaða | lituðu | litaða | lituðu | lituðu | lituðu | |
Related terms
Noun
lita m
- indefinite genitive plural of lita
Ladin
Verb
lita
- third-person singular present indicative of liter
- third-person plural present indicative of liter
- second-person singular imperative of liter
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /liːta/ (example of pronunciation)
Verb
lita (present tense lit, past tense leit, past participle lite, passive infinitive litast, present participle litande, imperative lit)
Adjective
lita
- feminine singular of liten
References
- “lita” in The Nynorsk Dictionary.
Spanish
Verb
lita
- Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present indicative form of litar.
- Informal second-person singular (tú) affirmative imperative form of litar.