Definify.com
Definition 2025
máni
máni
Faroese
Noun
máni m (genitive singular mána, plural mánar)
Declension
m1 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | máni | mánin | mánar | mánarnir |
Accusative | mána | mánan | mánar | mánarnar |
Dative | mána | mánanum | mánum | mánunum |
Genitive | mána | mánans | mána | mánanna |
Synonyms
Icelandic
Etymology
From Old Norse máni, from Proto-Germanic *mēnô, from Proto-Indo-European *mḗh₁n̥s (“moon, month”). See also mánuður.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmauːnɪ/
- Rhymes: -auːnɪ
- Homophone: Máni
Noun
máni m (genitive singular mána, nominative plural mánar)
- (chiefly poetic or literary) moon
Declension
declension of máni
m-w1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | máni | máninn | mánar | mánarnir |
accusative | mána | mánann | mána | mánana |
dative | mána | mánanum | mánum | mánunum |
genitive | mána | mánans | mána | mánanna |
Synonyms
- (moon): tungl
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *mēnô (“the moon”), from Proto-Indo-European *mḗh₁n̥s (“moon, month”). Cognate with Old English mōna, Old Frisian mōna, Old Saxon māno, Old High German māno, Gothic 𐌼𐌴𐌽𐌰 (mēna).
Noun
máni m (genitive mána, plural mánar)
- (poetic) the moon
Declension
Declension of máni (weak an-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | máni | máninn | mánar | mánarnir |
accusative | mána | mánann | mána | mánana |
dative | mána | mánanum | mánum | mánunum |
genitive | mána | mánans | mána | mánanna |