Definify.com
Definition 2024
maður
maður
Faroese
Noun
maður m (genitive singular mans, plural menn)
Declension
m41 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | maður | maðurin | menn | menninir |
Accusative | mann | mannin | menn | menninar |
Dative | manni | mannum | monnum | monnunum |
Genitive | mans | mansins | manna | mannanna |
Derived terms
Terms derived from maður
|
|
|
Icelandic
Etymology
From Old Norse maðr, from Proto-Germanic *mann-, probably ultimately from Proto-Indo-European *mánu- (“person”), *man-.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmaːðʏr/
- Rhymes: -aːðʏr
Noun
maður m (genitive singular manns, nominative plural menn)
- man, human being syn.
- Það tilheyrir náttúru mannsins að hata þá sem hann hefur sært.
- It belongs to human nature to hate those that he has hurt.
- Timothy 2:11-12 (English, Icelandic)
- Konan á að læra í kyrrþey, í allri undirgefni. Ekki leyfi ég konu að kenna eða taka sér vald yfir manninum, heldur á hún að vera kyrrlát.
- A woman should learn in quietness and full submission. I do not permit a woman to teach or to have authority over a man; she must be silent.
- Konan á að læra í kyrrþey, í allri undirgefni. Ekki leyfi ég konu að kenna eða taka sér vald yfir manninum, heldur á hún að vera kyrrlát.
- Það tilheyrir náttúru mannsins að hata þá sem hann hefur sært.
- (mainly used with a definite article) husband syn.
- Þetta er Geir, maðurinn minn.
- This is Geir, my husband.
- Þetta er Geir, maðurinn minn.
- (chess) chessman syn.
- Færðu manninn þinn.
- Move your chessman.
- Færðu manninn þinn.
Declension
declension of maður
Synonyms
Derived terms
Terms derived from maður
|
|
|
See also
Pronoun
maður
Usage notes
The pronoun maður declines as the noun, but cannot take the definite article. It is placed in a clause in the same way as the noun, but the difference is in the stress: as a pronoun, it never takes the main stress in a sentence.
Derived terms
- maður veit aldrei (“one never knows”)
- koma til dyranna eins og maður er klæddur