Definify.com
Definition 2025
marcidus
marcidus
Latin
Adjective
marcidus m (feminine marcida, neuter marcidum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | marcidus | marcida | marcidum | marcidī | marcidae | marcida | |
genitive | marcidī | marcidae | marcidī | marcidōrum | marcidārum | marcidōrum | |
dative | marcidō | marcidō | marcidīs | ||||
accusative | marcidum | marcidam | marcidum | marcidōs | marcidās | marcida | |
ablative | marcidō | marcidā | marcidō | marcidīs | |||
vocative | marcide | marcida | marcidum | marcidī | marcidae | marcida |
Derived terms
- marcidulus
Related terms
Descendants
References
- marcidus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- marcidus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “marcidus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.