Definify.com
Definition 2025
Occitanus
Occitanus
Latin
Noun
Occitanus m (genitive Occitanī); second declension
- an Occitanian
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | occitanus | occitana | occitanum | occitanī | occitanae | occitana | |
| genitive | occitanī | occitanae | occitanī | occitanōrum | occitanārum | occitanōrum | |
| dative | occitanō | occitanō | occitanīs | ||||
| accusative | occitanum | occitanam | occitanum | occitanōs | occitanās | occitana | |
| ablative | occitanō | occitanā | occitanō | occitanīs | |||
| vocative | occitane | occitana | occitanum | occitanī | occitanae | occitana | |
occitanus
Occitanus
Latin
Noun
Occitanus m (genitive Occitanī); second declension
- an Occitanian
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | occitanus | occitana | occitanum | occitanī | occitanae | occitana | |
| genitive | occitanī | occitanae | occitanī | occitanōrum | occitanārum | occitanōrum | |
| dative | occitanō | occitanō | occitanīs | ||||
| accusative | occitanum | occitanam | occitanum | occitanōs | occitanās | occitana | |
| ablative | occitanō | occitanā | occitanō | occitanīs | |||
| vocative | occitane | occitana | occitanum | occitanī | occitanae | occitana | |