Definify.com
Definition 2025
ondergaan
ondergaan
Afrikaans
Verb
ondergaan (present ondergaan, present participle ondergaande, past participle ondergaan)
Etymology 2
Verb
ondergaan (present gaan onder, present participle ondergaande, past participle ondergegaan)
Dutch
Etymology 1
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɔndərˈɣaːn/
- Rhymes: -aːn
Verb
ondergaan, ondergáán
- to undergo, endure
- Hij onderging zijn straf.
- He underwent his punishment.
- Hij onderging zijn straf.
- to put up with
- Ik wil die herrie niet meer ondergaan.
- I don't want to put up with that noise.
- Ik wil die herrie niet meer ondergaan.
Inflection
| Inflection of ondergaan (strong class 7, irregular, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ondergaan | |||
| past singular | onderging | |||
| past participle | ondergaan | |||
| infinitive | ondergaan | |||
| gerund | ondergaan n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | onderga | onderging | ||
| 2nd person sing. (jij) | ondergaat | onderging | ||
| 2nd person sing. (u) | ondergaat | onderging | ||
| 2nd person sing. (gij) | ondergaat | ondergingt | ||
| 3rd person singular | ondergaat | onderging | ||
| plural | ondergaan | ondergingen | ||
| subjunctive sing.1 | onderga | onderginge | ||
| subjunctive plur.1 | ondergaan | ondergingen | ||
| imperative sing. | onderga | |||
| imperative plur.1 | ondergaat | |||
| participles | ondergaand | ondergaan | ||
| 1) Archaic. | ||||
Participle
ondergaan
Inflection
| Inflection of ondergaan | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ondergaan | |||
| inflected | ondergane | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | ondergaan | |||
| indefinite | m./f. sing. | ondergane | ||
| n. sing. | ondergaan | |||
| plural | ondergane | |||
| definite | ondergane | |||
| partitive | ondergaans | |||
Etymology 2
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔndərˌɣaːn/
Verb
ondergaan, óndergaan
Inflection
| Inflection of ondergaan (strong class 7, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ondergaan | |||
| past singular | ging onder | |||
| past participle | ondergegaan | |||
| infinitive | ondergaan | |||
| gerund | ondergaan n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | ga onder | ging onder | onderga | onderging |
| 2nd person sing. (jij) | gaat onder | ging onder | ondergaat | onderging |
| 2nd person sing. (u) | gaat onder | ging onder | ondergaat | onderging |
| 2nd person sing. (gij) | gaat onder | gingt onder | ondergaat | ondergingt |
| 3rd person singular | gaat onder | ging onder | ondergaat | onderging |
| plural | gaan onder | gingen onder | ondergaan | ondergingen |
| subjunctive sing.1 | ga onder | ginge onder | onderga | onderginge |
| subjunctive plur.1 | gaan onder | gingen onder | ondergaan | ondergingen |
| imperative sing. | ga onder | |||
| imperative plur.1 | gaat onder | |||
| participles | ondergaand | ondergegaan | ||
| 1) Archaic. | ||||