Definify.com
Definition 2024
ongelijk
ongelijk
Dutch
Adjective
ongelijk (comparative ongelijker, superlative ongelijkst)
Inflection
| Inflection of ongelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ongelijk | |||
| inflected | ongelijke | |||
| comparative | ongelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | ongelijk | ongelijker | het ongelijkst het ongelijkste |
|
| indefinite | m./f. sing. | ongelijke | ongelijkere | ongelijkste |
| n. sing. | ongelijk | ongelijker | ongelijkste | |
| plural | ongelijke | ongelijkere | ongelijkste | |
| definite | ongelijke | ongelijkere | ongelijkste | |
| partitive | ongelijks | ongelijkers | — | |
Etymology 2
From on- (“un-”) + gelijk (“rightness”).
Noun
ongelijk n (uncountable)
- wrongness
- Je hebt ongelijk.
- You are wrong.
- Je hebt ongelijk.