Definify.com

Definition 2024


ontkomen

ontkomen

Dutch

Verb

ontkomen

  1. to escape

Inflection

Inflection of ontkomen (strong class 4, irregular, prefixed)
infinitive ontkomen
past singular ontkwam
past participle ontkomen
infinitive ontkomen
gerund ontkomen n
verbal noun
present tense past tense
1st person singular ontkom ontkwam
2nd person sing. (jij) ontkomt ontkwam
2nd person sing. (u) ontkomt ontkwam
2nd person sing. (gij) ontkomt ontontkwaamt
3rd person singular ontkomt ontkwam
plural ontkomen ontkwamen
subjunctive sing.1 ontkome ontkwame
subjunctive plur.1 ontkomen ontkwamen
imperative sing. ontkom
imperative plur.1 ontkomt
participles ontkomend ontkomen
1) Archaic.

Synonyms

Participle

ontkomen

  1. past participle of ontkomen

Inflection

Inflection of ontkomen
uninflected ontkomen
inflected ontkomen
comparative
positive
predicative/adverbial ontkomen
indefinite m./f. sing. ontkomen
n. sing. ontkomen
plural ontkomen
definite ontkomen
partitive ontkomens