Definify.com
Definition 2024
praecogitans
praecogitans
Latin
Participle
praecōgitāns m, f, n (genitive praecōgitantis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | praecōgitāns | praecōgitantēs | praecōgitantia | ||
| genitive | praecōgitantis | praecōgitantium | |||
| dative | praecōgitantī | praecōgitantibus | |||
| accusative | praecōgitantem | praecōgitāns | praecōgitantēs | praecōgitantia | |
| ablative | praecōgitante, praecōgitantī1 | praecōgitantibus | |||
| vocative | praecōgitāns | praecōgitantēs | praecōgitantia | ||
1When used purely as an adjective.