Definify.com
Definition 2024
ræða
ræða
See also: raeda
Icelandic
Noun
ræða f (genitive singular ræðu, nominative plural ræður)
Declension
declension of ræða
Synonyms
- (address): ávarp n
Derived terms
Verb
ræða (weak verb, third-person singular past indicative ræddi, supine rætt)
- (transitive, intransitive, with accusative) to discuss, to talk, to speak
Conjugation
ræða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að ræða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rætt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ræðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég ræði | við ræðum | present (nútíð) |
ég ræði | við ræðum |
| þú ræðir | þið ræðið | þú ræðir | þið ræðið | ||
| hann, hún, það ræðir | þeir, þær, þau ræða | hann, hún, það ræði | þeir, þær, þau ræði | ||
| past (þátíð) |
ég ræddi | við ræddum | past (þátíð) |
ég ræddi | við ræddum |
| þú ræddir | þið rædduð | þú ræddir | þið rædduð | ||
| hann, hún, það ræddi | þeir, þær, þau ræddu | hann, hún, það ræddi | þeir, þær, þau ræddu | ||
| imperative (boðháttur) |
ræð (þú) | ræðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ræddu | ræðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að ræðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ræðst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ræðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég ræðist | við ræðumst | present (nútíð) |
ég ræðist | við ræðumst |
| þú ræðist | þið ræðist | þú ræðist | þið ræðist | ||
| hann, hún, það ræðist | þeir, þær, þau ræðast | hann, hún, það ræðist | þeir, þær, þau ræðist | ||
| past (þátíð) |
ég ræddist | við ræddumst | past (þátíð) |
ég ræddist | við ræddumst |
| þú ræddist | þið ræddust | þú ræddist | þið ræddust | ||
| hann, hún, það ræddist | þeir, þær, þau ræddust | hann, hún, það ræddist | þeir, þær, þau ræddust | ||
| imperative (boðháttur) |
ræðst (þú) | ræðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ræðstu | ræðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ræddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
ræddur | rædd | rætt | ræddir | ræddar | rædd | |
| accusative (þolfall) |
ræddan | rædda | rætt | rædda | ræddar | rædd | |
| dative (þágufall) |
ræddum | ræddri | ræddu | ræddum | ræddum | ræddum | |
| genitive (eignarfall) |
rædds | ræddrar | rædds | ræddra | ræddra | ræddra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
ræddi | rædda | rædda | ræddu | ræddu | ræddu | |
| accusative (þolfall) |
rædda | ræddu | rædda | ræddu | ræddu | ræddu | |
| dative (þágufall) |
rædda | ræddu | rædda | ræddu | ræddu | ræddu | |
| genitive (eignarfall) |
rædda | ræddu | rædda | ræddu | ræddu | ræddu | |
Derived terms
- ræða við
- ræðast við