Definify.com
Definition 2024
rétta
rétta
See also: retta
Icelandic
Verb
rétta (weak verb, third-person singular past indicative rétti, supine rétt)
- to straighten
- to hand, pass
Conjugation
rétta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að rétta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rétt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
réttandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég rétti | við réttum | present (nútíð) |
ég rétti | við réttum |
| þú réttir | þið réttið | þú réttir | þið réttið | ||
| hann, hún, það réttir | þeir, þær, þau rétta | hann, hún, það rétti | þeir, þær, þau rétti | ||
| past (þátíð) |
ég rétti | við réttum | past (þátíð) |
ég rétti | við réttum |
| þú réttir | þið réttuð | þú réttir | þið réttuð | ||
| hann, hún, það rétti | þeir, þær, þau réttu | hann, hún, það rétti | þeir, þær, þau réttu | ||
| imperative (boðháttur) |
rétt (þú) | réttið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| réttu | réttiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
réttast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að réttast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rést | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
réttandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég réttist | við réttumst | present (nútíð) |
ég réttist | við réttumst |
| þú réttist | þið réttist | þú réttist | þið réttist | ||
| hann, hún, það réttist | þeir, þær, þau réttast | hann, hún, það réttist | þeir, þær, þau réttist | ||
| past (þátíð) |
ég réttist | við réttumst | past (þátíð) |
ég réttist | við réttumst |
| þú réttist | þið réttust | þú réttist | þið réttust | ||
| hann, hún, það réttist | þeir, þær, þau réttust | hann, hún, það réttist | þeir, þær, þau réttust | ||
| imperative (boðháttur) |
rést (þú) | réttist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| réstu | réttisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
réttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
réttur | rétt | rétt | réttir | réttar | rétt | |
| accusative (þolfall) |
réttan | rétta | rétt | rétta | réttar | rétt | |
| dative (þágufall) |
réttum | réttri | réttu | réttum | réttum | réttum | |
| genitive (eignarfall) |
rétts | réttrar | rétts | réttra | réttra | réttra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
rétti | rétta | rétta | réttu | réttu | réttu | |
| accusative (þolfall) |
rétta | réttu | rétta | réttu | réttu | réttu | |
| dative (þágufall) |
rétta | réttu | rétta | réttu | réttu | réttu | |
| genitive (eignarfall) |
rétta | réttu | rétta | réttu | réttu | réttu | |
Verb
rétta (weak verb, third-person singular past indicative réttaði, supine réttaði)
- to hold a court of law
- to hold a sorting of sheep or horses (where each farmer's animals are sorted from a mixed group)
Conjugation
rétta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að rétta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
réttað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
réttandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég rétta | við réttum | present (nútíð) |
ég rétti | við réttum |
| þú réttar | þið réttið | þú réttir | þið réttið | ||
| hann, hún, það réttar | þeir, þær, þau rétta | hann, hún, það rétti | þeir, þær, þau rétti | ||
| past (þátíð) |
ég réttaði | við réttuðum | past (þátíð) |
ég réttaði | við réttuðum |
| þú réttaðir | þið réttuðuð | þú réttaðir | þið réttuðuð | ||
| hann, hún, það réttaði | þeir, þær, þau réttuðu | hann, hún, það réttaði | þeir, þær, þau réttuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
rétta (þú) | réttið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| réttaðu | réttiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
réttaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
réttaður | réttuð | réttað | réttaðir | réttaðar | réttuð | |
| accusative (þolfall) |
réttaðan | réttaða | réttað | réttaða | réttaðar | réttuð | |
| dative (þágufall) |
réttuðum | réttaðri | réttuðu | réttuðum | réttuðum | réttuðum | |
| genitive (eignarfall) |
réttaðs | réttaðrar | réttaðs | réttaðra | réttaðra | réttaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
réttaði | réttaða | réttaða | réttuðu | réttuðu | réttuðu | |
| accusative (þolfall) |
réttaða | réttuðu | réttaða | réttuðu | réttuðu | réttuðu | |
| dative (þágufall) |
réttaða | réttuðu | réttaða | réttuðu | réttuðu | réttuðu | |
| genitive (eignarfall) |
réttaða | réttuðu | réttaða | réttuðu | réttuðu | réttuðu | |