Definify.com
Definition 2025
rancidulus
rancidulus
Latin
Adjective
rancidulus m (feminine rancidula, neuter rancidulum); first/second declension
- rancid, rather putrid, stinky
- disgusting, loathsome
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | rancidulus | rancidula | rancidulum | rancidulī | rancidulae | rancidula | |
| genitive | rancidulī | rancidulae | rancidulī | rancidulōrum | rancidulārum | rancidulōrum | |
| dative | rancidulō | rancidulō | rancidulīs | ||||
| accusative | rancidulum | rancidulam | rancidulum | rancidulōs | rancidulās | rancidula | |
| ablative | rancidulō | rancidulā | rancidulō | rancidulīs | |||
| vocative | rancidule | rancidula | rancidulum | rancidulī | rancidulae | rancidula | |
Related terms
References
- rancidulus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- rancidulus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- RANCIDULUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “rancidulus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.