Definify.com
Definition 2024
rekja
rekja
Faroese
Verb
rekja (third person singular past indicative rakti, third person plural past indicative rakt, supine rakt)
- to unravel
Conjugation
| v-16 | ||||
| infinitive | rekja | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | rekjandi | |||
| past participle a5 | raktur | |||
| supine | rakt | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | reki | rekir | rekir | rekja |
| past | rakti | rakti | rakti | raktu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | rek! | — | rekið! |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɛːca/
- Rhymes: -ɛːca
Verb
rekja (weak verb, third-person singular past indicative rakti, supine rakið)
Conjugation
rekja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að rekja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rakið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rekjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég rek | við rekjum | present (nútíð) |
ég rekji | við rekjum |
| þú rekur | þið rekjið | þú rekjir | þið rekjið | ||
| hann, hún, það rekur | þeir, þær, þau rekja | hann, hún, það rekji | þeir, þær, þau rekji | ||
| past (þátíð) |
ég rakti | við röktum | past (þátíð) |
ég rekti | við rektum |
| þú raktir | þið röktuð | þú rektir | þið rektuð | ||
| hann, hún, það rakti | þeir, þær, þau röktu | hann, hún, það rekti | þeir, þær, þau rektu | ||
| imperative (boðháttur) |
rek (þú) | rekjið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| rektu | rekjiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
rekjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að rekjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rakist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rekjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég rekst | við rekjumst | present (nútíð) |
ég rekjist | við rekjumst |
| þú rekst | þið rekjist | þú rekjist | þið rekjist | ||
| hann, hún, það rekst | þeir, þær, þau rekjast | hann, hún, það rekjist | þeir, þær, þau rekjist | ||
| past (þátíð) |
ég raktist | við röktumst | past (þátíð) |
ég rektist | við rektumst |
| þú raktist | þið röktust | þú rektist | þið rektust | ||
| hann, hún, það raktist | þeir, þær, þau röktust | hann, hún, það rektist | þeir, þær, þau rektust | ||
| imperative (boðháttur) |
rekst (þú) | rekist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| rekstu | rekisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
rakinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
rakinn | rakin | rakið | raktir | raktar | rakin | |
| accusative (þolfall) |
rakinn | rakta | rakið | rakta | raktar | rakin | |
| dative (þágufall) |
röktum | rakinni | röktu | röktum | röktum | röktum | |
| genitive (eignarfall) |
rakins | rakinnar | rakins | rakinna | rakinna | rakinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
rakti | rakta | rakta | röktu | röktu | röktu | |
| accusative (þolfall) |
rakta | röktu | rakta | röktu | röktu | röktu | |
| dative (þágufall) |
rakta | röktu | rakta | röktu | röktu | röktu | |
| genitive (eignarfall) |
rakta | röktu | rakta | röktu | röktu | röktu | |
Synonyms
Noun
rekja f (genitive singular rekju, no plural)
Declension
declension of rekja
| f-w1 | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | rekja | rekjan |
| accusative | rekju | rekjuna |
| dative | rekju | rekjunni |
| genitive | rekju | rekjunnar |