Definify.com

Definition 2024

ryczeć impf ‎(perfective ryknąć or zaryczeć)

Standard conjugation

Conjugation of ryczeć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		ryczeć
present tense	1st	ryczę			ryczymy
	2nd	ryczysz			ryczycie
	3rd	ryczy			ryczą
past tense	1st	ryczałem	ryczałam		ryczeliśmy	ryczałyśmy
	2nd	ryczałeś	ryczałaś		ryczeliście	ryczałyście
	3rd	ryczał	ryczała	ryczało	ryczeli	ryczały
future tense	1st	będę ryczał¹	będę ryczała¹		będziemy ryczeli¹	będziemy ryczały¹
	2nd	będziesz ryczał¹	będziesz ryczała¹		będziecie ryczeli¹	będziecie ryczały¹
	3rd	będzie ryczał¹	będzie ryczała¹	będzie ryczało¹	będą ryczeli¹	będą ryczały¹
conditional	1st	ryczałbym	ryczałabym		ryczelibyśmy	ryczałybyśmy
	2nd	ryczałbyś	ryczałabyś		ryczelibyście	ryczałybyście
	3rd	ryczałby	ryczałaby	ryczałoby	ryczeliby	ryczałyby
imperative	1st	—			ryczmy
	2nd	rycz			ryczcie
	3rd	niech ryczy			niech ryczą
active adjectival participle		ryczący	rycząca	ryczące	ryczący	ryczące
contemporary adverbial participle		rycząc
impersonal past		ryczano
verbal noun		ryczenie
¹or: będę ryczeć, będziesz ryczeć etc.