Definify.com
Definition 2025
sár
sár
Faroese
Noun
sár n (genitive singular sárs, plural sár)
Declension
| n3 | Singular | Plural | ||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | sár | sárið | sár | sárini |
| Accusative | sár | sárið | sár | sárini |
| Dative | sári | sárinum | sárum | sárunum |
| Genitive | sárs | sársins | sára | sáranna |
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃaːr]
- Hyphenation: sár
Noun
sár (plural sarak)
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | sár | sarak |
| accusative | sarat | sarakat |
| dative | sárnak | saraknak |
| instrumental | sárral | sarakkal |
| causal-final | sárért | sarakért |
| translative | sárrá | sarakká |
| terminative | sárig | sarakig |
| essive-formal | sárként | sarakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | sárban | sarakban |
| superessive | sáron | sarakon |
| adessive | sárnál | saraknál |
| illative | sárba | sarakba |
| sublative | sárra | sarakra |
| allative | sárhoz | sarakhoz |
| elative | sárból | sarakból |
| delative | sárról | sarakról |
| ablative | sártól | saraktól |
Derived terms
(Compound words):
(Expressions):
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /sauːr/
- Rhymes: -auːr
Etymology 1
From Old Norse sárr, from Proto-Germanic *sairaz.
Adjective
sár (comparative sárari, superlative sárastur)
- painful, sore syn.
- Á! Þetta er sárt!
- Ouch! This hurts!
- Á! Þetta er sárt!
- bitter, distressing syn.
- hurt, offended, embittered syn.
Inflection
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sári | sára | sára |
| accusative | sára | sáru | sára |
| dative | sára | sáru | sára |
| genitive | sára | sáru | sára |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sáru | sáru | sáru |
| accusative | sáru | sáru | sáru |
| dative | sáru | sáru | sáru |
| genitive | sáru | sáru | sáru |
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sárari | sárari | sárara |
| accusative | sárari | sárari | sárara |
| dative | sárari | sárari | sárara |
| genitive | sárari | sárari | sárara |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sárari | sárari | sárari |
| accusative | sárari | sárari | sárari |
| dative | sárari | sárari | sárari |
| genitive | sárari | sárari | sárari |
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sárastur | sárust | sárast |
| accusative | sárastan | sárasta | sárast |
| dative | sárustum | sárastri | sárustu |
| genitive | sárasts | sárastrar | sárasts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sárastir | sárastar | sárust |
| accusative | sárasta | sárastar | sárust |
| dative | sárustum | sárustum | sárustum |
| genitive | sárastra | sárastra | sárastra |
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sárasti | sárasta | sárasta |
| accusative | sárasta | sárustu | sárasta |
| dative | sárasta | sárustu | sárasta |
| genitive | sárasta | sárustu | sárasta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sárustu | sárustu | sárustu |
| accusative | sárustu | sárustu | sárustu |
| dative | sárustu | sárustu | sárustu |
| genitive | sárustu | sárustu | sárustu |
Derived terms
|
|
|
Synonyms
Etymology 2
From Old Norse sár, from Proto-Germanic *sairą.
Noun
sár n (genitive singular sárs, nominative plural sár)
Declension
| n-s | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sár | sárið | sár | sárin |
| accusative | sár | sárið | sár | sárin |
| dative | sári | sárinu | sárum | sárunum |
| genitive | sárs | sársins | sára | sáranna |
Derived terms
|
|
|
Synonyms
Etymology 3
From Old Norse sár, from Proto-Germanic *saihaz.
Noun
sár m (genitive singular sás, nominative plural sáir)
Declension
Anagrams
Irish
Pronunciation
Etymology 1
From a conflation of Old Irish sár m (“chief, ruler”) and English tsar, Russian царь (carʹ), from Old East Slavic цьсарь (cĭsarĭ), from Old Church Slavonic цѣсарь (cěsarĭ), from Gothic 𐌺𐌰𐌹𐍃𐌰𐍂 (kaisar, “emperor”), from Latin Caesar. The Old Irish may be elliptical for some such compound like (modern) sárfhear
Noun
sár m (genitive singular sáir, nominative plural sáir)
Declension
First declension
|
Bare forms:
|
Forms with the definite article:
|
Derived terms
- bansár (“tsarina”)
Etymology 2
From Old Irish sár m (“outrage, insult, humiliation”).
Noun
sár m (genitive singular sáir)
- (literary) violation, outrage; humiliation
Declension
First declension
|
Bare forms (no plural of this noun)
|
Forms with the definite article:
|
Derived terms
- sár gach searbhais (“the height of bitterness”)
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis |
| sár | shár after an, tsár |
unchanged |
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||
References
- "sár" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
- “1 sár” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
- “3 sár” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.