Definify.com
Definition 2024
sözcü
sözcü
Turkish
Noun
sözcü (definite accusative sözcüyü, plural sözcüler)
- spokesperson
- third-person singular simple present predicative of sözcü
Derived terms
Declension
declension of sözcü
possessive forms of sözcü
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | sözcüm | sözcülerim |
| definite accusative (belirtme) | sözcümü | sözcülerimi |
| dative (yönelme) | sözcüme | sözcülerime |
| locative (bulunma) | sözcümde | sözcülerimde |
| ablative (çıkma) | sözcümden | sözcülerimden |
| genitive (tamlayan) | sözcümün | sözcülerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | sözcün | sözcülerin |
| definite accusative (belirtme) | sözcünü | sözcülerini |
| dative (yönelme) | sözcüne | sözcülerine |
| locative (bulunma) | sözcünde | sözcülerinde |
| ablative (çıkma) | sözcünden | sözcülerinden |
| genitive (tamlayan) | sözcünün | sözcülerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | sözcüsü | sözcüleri |
| definite accusative (belirtme) | sözcüsünü | sözcülerini |
| dative (yönelme) | sözcüsüne | sözcülerine |
| locative (bulunma) | sözcüsünde | sözcülerinde |
| ablative (çıkma) | sözcüsünden | sözcülerinden |
| genitive (tamlayan) | sözcüsünün | sözcülerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | sözcümüz | sözcülerimiz |
| definite accusative (belirtme) | sözcümüzü | sözcülerimizi |
| dative (yönelme) | sözcümüze | sözcülerimize |
| locative (bulunma) | sözcümüzde | sözcülerimizde |
| ablative (çıkma) | sözcümüzden | sözcülerimizden |
| genitive (tamlayan) | sözcümüzün | sözcülerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | sözcünüz | sözcüleriniz |
| definite accusative (belirtme) | sözcünüzü | sözcülerinizi |
| dative (yönelme) | sözcünüze | sözcülerinize |
| locative (bulunma) | sözcünüzde | sözcülerinizde |
| ablative (çıkma) | sözcünüzden | sözcülerinizden |
| genitive (tamlayan) | sözcünüzün | sözcülerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | sözcüleri | sözcüleri |
| definite accusative (belirtme) | sözcülerini | sözcülerini |
| dative (yönelme) | sözcülerine | sözcülerine |
| locative (bulunma) | sözcülerinde | sözcülerinde |
| ablative (çıkma) | sözcülerinden | sözcülerinden |
| genitive (tamlayan) | sözcülerinin | sözcülerinin |
predicative forms of sözcü
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | sözcüyüm | sözcülerim* |
| sen (you are) | sözcüsün | sözcülersin* |
| o (he/she/it is) | sözcü / sözcüdür | sözcüler* / sözcülerdir* |
| biz (we are) | sözcüyüz | sözcüleriz |
| siz (you are) | sözcüsünüz | sözcülersiniz |
| onlar (they are) | sözcüler | sözcülerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | sözcüydüm | sözcülerdim* |
| sen (you were) | sözcüydün | sözcülerdin* |
| o (he/she/it was) | sözcüydü | sözcülerdi* |
| biz (we were) | sözcüydük | sözcülerdik |
| siz (you were) | sözcüydünüz | sözcülerdiniz |
| onlar (they were) | sözcüydüler | sözcülerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | sözcüymüşüm | sözcülermişim* |
| sen (you were) | sözcüymüşsün | sözcülermişsin* |
| o (he/she/it was) | sözcüymüş | sözcülermiş* |
| biz (we were) | sözcüymüşüz | sözcülermişiz |
| siz (you were) | sözcüymüşsünüz | sözcülermişsiniz |
| onlar (they were) | sözcüymüşler | sözcülermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||