Definify.com
Definition 2024
sözlükçü
sözlükçü
Turkish
Noun
sözlükçü (definite accusative sözlükçüyü, plural sözlükçüler)
Declension
declension of sözlükçü
singular (tekil) | plural (çoğul) | |
---|---|---|
nominative (yalın) | sözlükçü | sözlükçüler |
definite accusative (belirtme) | sözlükçüyü | sözlükçüleri |
dative (yönelme) | sözlükçüye | sözlükçülere |
locative (bulunma) | sözlükçüde | sözlükçülerde |
ablative (ayrılma) | sözlükçüden | sözlükçülerden |
genitive (tamlayan) | sözlükçünün | sözlükçülerin |
possessive forms of sözlükçü
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | sözlükçüm | sözlükçülerim |
definite accusative (belirtme) | sözlükçümü | sözlükçülerimi |
dative (yönelme) | sözlükçüme | sözlükçülerime |
locative (bulunma) | sözlükçümde | sözlükçülerimde |
ablative (çıkma) | sözlükçümden | sözlükçülerimden |
genitive (tamlayan) | sözlükçümün | sözlükçülerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | sözlükçün | sözlükçülerin |
definite accusative (belirtme) | sözlükçünü | sözlükçülerini |
dative (yönelme) | sözlükçüne | sözlükçülerine |
locative (bulunma) | sözlükçünde | sözlükçülerinde |
ablative (çıkma) | sözlükçünden | sözlükçülerinden |
genitive (tamlayan) | sözlükçünün | sözlükçülerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | sözlükçüsü | sözlükçüleri |
definite accusative (belirtme) | sözlükçüsünü | sözlükçülerini |
dative (yönelme) | sözlükçüsüne | sözlükçülerine |
locative (bulunma) | sözlükçüsünde | sözlükçülerinde |
ablative (çıkma) | sözlükçüsünden | sözlükçülerinden |
genitive (tamlayan) | sözlükçüsünün | sözlükçülerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | sözlükçümüz | sözlükçülerimiz |
definite accusative (belirtme) | sözlükçümüzü | sözlükçülerimizi |
dative (yönelme) | sözlükçümüze | sözlükçülerimize |
locative (bulunma) | sözlükçümüzde | sözlükçülerimizde |
ablative (çıkma) | sözlükçümüzden | sözlükçülerimizden |
genitive (tamlayan) | sözlükçümüzün | sözlükçülerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | sözlükçünüz | sözlükçüleriniz |
definite accusative (belirtme) | sözlükçünüzü | sözlükçülerinizi |
dative (yönelme) | sözlükçünüze | sözlükçülerinize |
locative (bulunma) | sözlükçünüzde | sözlükçülerinizde |
ablative (çıkma) | sözlükçünüzden | sözlükçülerinizden |
genitive (tamlayan) | sözlükçünüzün | sözlükçülerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | sözlükçüleri | sözlükçüleri |
definite accusative (belirtme) | sözlükçülerini | sözlükçülerini |
dative (yönelme) | sözlükçülerine | sözlükçülerine |
locative (bulunma) | sözlükçülerinde | sözlükçülerinde |
ablative (çıkma) | sözlükçülerinden | sözlükçülerinden |
genitive (tamlayan) | sözlükçülerinin | sözlükçülerinin |
predicative forms of sözlükçü
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | sözlükçüyüm | sözlükçülerim* |
sen (you are) | sözlükçüsün | sözlükçülersin* |
o (he/she/it is) | sözlükçü / sözlükçüdür | sözlükçüler* / sözlükçülerdir* |
biz (we are) | sözlükçüyüz | sözlükçüleriz |
siz (you are) | sözlükçüsünüz | sözlükçülersiniz |
onlar (they are) | sözlükçüler | sözlükçülerdir |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | sözlükçüydüm | sözlükçülerdim* |
sen (you were) | sözlükçüydün | sözlükçülerdin* |
o (he/she/it was) | sözlükçüydü | sözlükçülerdi* |
biz (we were) | sözlükçüydük | sözlükçülerdik |
siz (you were) | sözlükçüydünüz | sözlükçülerdiniz |
onlar (they were) | sözlükçüydüler | sözlükçülerdi |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | sözlükçüymüşüm | sözlükçülermişim* |
sen (you were) | sözlükçüymüşsün | sözlükçülermişsin* |
o (he/she/it was) | sözlükçüymüş | sözlükçülermiş* |
biz (we were) | sözlükçüymüşüz | sözlükçülermişiz |
siz (you were) | sözlükçüymüşsünüz | sözlükçülermişsiniz |
onlar (they were) | sözlükçüymüşler | sözlükçülermiş |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |