Definify.com

Definition 2024

See also: suje

süje ‎(definite accusative süjeyi, plural süjeler)

declension of süje

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	süje	süjeler
definite accusative (belirtme)	süjeyi	süjeleri
dative (yönelme)	süjeye	süjelere
locative (bulunma)	süjede	süjelerde
ablative (ayrılma)	süjeden	süjelerden
genitive (tamlayan)	süjenin	süjelerin

predicative forms of süje

simple present	singular	plural
ben (I am)	süjeyim	süjelerim*
sen (you are)	süjesin	süjelersin*
o (he/she/it is)	süje / süjedir	süjeler* / süjelerdir*
biz (we are)	süjeyiz	süjeleriz
siz (you are)	süjesiniz	süjelersiniz
onlar (they are)	süjeler	süjelerdir
simple past	singular	plural
ben (I was)	süjeydim	süjelerdim*
sen (you were)	süjeydin	süjelerdin*
o (he/she/it was)	süjeydi	süjelerdi*
biz (we were)	süjeydik	süjelerdik
siz (you were)	süjeydiniz	süjelerdiniz
onlar (they were)	süjeydiler	süjelerdi
indirect / unwitnessed past	singular	plural
ben (I was)	süjeymişim	süjelermişim*
sen (you were)	süjeymişsin	süjelermişsin*
o (he/she/it was)	süjeymiş	süjelermiş*
biz (we were)	süjeymişiz	süjelermişiz
siz (you were)	süjeymişsiniz	süjelermişsiniz
onlar (they were)	süjeymişler	süjelermiş
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations. Note: Plural forms are not used with adjectives.