Definify.com
Definition 2025
samenvoegen
samenvoegen
Dutch
Verb
samenvoegen
Inflection
Inflection of samenvoegen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | samenvoegen | |||
past singular | voegde samen | |||
past participle | samengevoegd | |||
infinitive | samenvoegen | |||
gerund | samenvoegen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | voeg samen | voegde samen | samenvoeg | samenvoegde |
2nd person sing. (jij) | voegt samen | voegde samen | samenvoegt | samenvoegde |
2nd person sing. (u) | voegt samen | voegde samen | samenvoegt | samenvoegde |
2nd person sing. (gij) | voegt samen | voegde samen | samenvoegt | samenvoegde |
3rd person singular | voegt samen | voegde samen | samenvoegt | samenvoegde |
plural | voegen samen | voegden samen | samenvoegen | samenvoegden |
subjunctive sing.1 | voege samen | voegde samen | samenvoege | samenvoegde |
subjunctive plur.1 | voegen samen | voegden samen | samenvoegen | samenvoegden |
imperative sing. | voeg samen | |||
imperative plur.1 | voegt samen | |||
participles | samenvoegend | samengevoegd | ||
1) Archaic. |