Definify.com
Definition 2024
schijnen
schijnen
Dutch
Verb
schijnen
- (ergative) to shine
- De zon schijnt.
- The sun is shining.
- Ze scheen een zaklamp in mijn gezicht.
- She shone a torch in my face.
- De zon schijnt.
- (copulative) to appear, to seem
- Het schijnt dat ze verhuisd is.
- It appears that she has moved.
- Het schijnt dat ze verhuisd is.
Inflection
Inflection of schijnen (strong class 1) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | schijnen | |||
past singular | scheen | |||
past participle | geschenen | |||
infinitive | schijnen | |||
gerund | schijnen n | |||
verbal noun | — | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | schijn | scheen | ||
2nd person sing. (jij) | schijnt | scheen | ||
2nd person sing. (u) | schijnt | scheen | ||
2nd person sing. (gij) | schijnt | scheent | ||
3rd person singular | schijnt | scheen | ||
plural | schijnen | schenen | ||
subjunctive sing.1 | schijne | schene | ||
subjunctive plur.1 | schijnen | schenen | ||
imperative sing. | schijn | |||
imperative plur.1 | schijnt | |||
participles | schijnend | geschenen | ||
1) Archaic. |
Derived terms
- schijnbaar
- schijngestalte
- waarschijnlijk
- beschijnen
- doorschijnen
- toeschijnen
- uitschijnen
- verschijnen
- weerschijnen