Definify.com
Definition 2024
schrijden
schrijden
Dutch
Verb
schrijden
- to stride
Inflection
| Inflection of schrijden (strong class 1) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | schrijden | |||
| past singular | schreed | |||
| past participle | geschreden | |||
| infinitive | schrijden | |||
| gerund | schrijden n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | schrijd | schreed | ||
| 2nd person sing. (jij) | schrijdt | schreed | ||
| 2nd person sing. (u) | schrijdt | schreed | ||
| 2nd person sing. (gij) | schrijdt | schreedt | ||
| 3rd person singular | schrijdt | schreed | ||
| plural | schrijden | schreden | ||
| subjunctive sing.1 | schrijde | schrede | ||
| subjunctive plur.1 | schrijden | schreden | ||
| imperative sing. | schrijd | |||
| imperative plur.1 | schrijdt | |||
| participles | schrijdend | geschreden | ||
| 1) Archaic. | ||||