Definify.com
Definition 2025
segja
segja
Icelandic
Verb
segja (weak verb, third-person singular past indicative sagði, supine sagt)
- (transitive, governs the dative) to say, to tell
- Isaiah 40 (Icelandic, English)
- Heyr, einhver segir: "Kalla þú!" Og ég svara: "Hvað skal ég kalla?" "Allt hold er gras og allur yndisleikur þess sem blóm vallarins. Grasið visnar, blómin fölna, þegar Drottinn andar á þau. Sannlega, mennirnir eru gras. Grasið visnar, blómin fölna, en orð Guðs vors stendur stöðugt eilíflega."
- A voice says, "Cry out." And I said, "What shall I cry?" "All men are like grass, and all their glory is like the flowers of the field. The grass withers and the flowers fall, because the breath of the LORD blows on them. Surely the people are grass. The grass withers and the flowers fall, but the word of our God stands forever."
- Heyr, einhver segir: "Kalla þú!" Og ég svara: "Hvað skal ég kalla?" "Allt hold er gras og allur yndisleikur þess sem blóm vallarins. Grasið visnar, blómin fölna, þegar Drottinn andar á þau. Sannlega, mennirnir eru gras. Grasið visnar, blómin fölna, en orð Guðs vors stendur stöðugt eilíflega."
- Isaiah 40 (Icelandic, English)
Derived terms
Derived terms
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *sagjaną (“to say”), ultimately from Proto-Indo-European *sekʷ- (“to say”). Cognate with Old English secġan, Old Frisian sedza, sidza, sega, Old Saxon seggian, Old High German sagēn.
Verb
segja (singular past indicative sagði, plural past indicative sǫgðu, past participle sagðr)
Conjugation
Conjugation of segja — active (weak class 3)
infinitive | segja | |
---|---|---|
present participle | segjandi | |
past participle | sagðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | segi | sagða |
2nd-person singular | segir | sagðir |
3rd-person singular | segir | sagði |
1st-person plural | segjum | sǫgðum |
2nd-person plural | segið | sǫgðuð |
3rd-person plural | segja | sǫgðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | segja | segða |
2nd-person singular | segir | segðir |
3rd-person singular | segi | segði |
1st-person plural | segim | segðim |
2nd-person plural | segið | segðið |
3rd-person plural | segi | segði |
imperative | present | |
2nd-person singular | seg | |
1st-person plural | segjum | |
2nd-person plural | segið |
Conjugation of segja — mediopassive (weak class 3)
infinitive | segjask | |
---|---|---|
present participle | segjandisk | |
past participle | segzk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | segjumk | sǫgðumk |
2nd-person singular | segsk | sagðisk |
3rd-person singular | segsk | sagðisk |
1st-person plural | segjumsk | sǫgðumsk |
2nd-person plural | segizk | sǫgðuzk |
3rd-person plural | segjask | sǫgðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | segjumk | segðumk |
2nd-person singular | segisk | segðisk |
3rd-person singular | segisk | segðisk |
1st-person plural | segimsk | segðimsk |
2nd-person plural | segizk | segðizk |
3rd-person plural | segisk | segðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | segsk | |
1st-person plural | segjumsk | |
2nd-person plural | segizk |
Descendants
References
- segja in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press