Definify.com
Definition 2024
siður
siður
See also: síður
Faroese
Noun
siður m (genitive singular siðar, plural siðir)
Declension
m12 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | siður | siðurin | siðir | siðirnir |
Accusative | sið | siðin | siðir | siðirnar |
Dative | siði | siðinum | siðum | siðunum |
Genitive | siðar | siðarins | siða | siðanna |
Proverb
- sær er siður á landi - "each country has its own customs" (when in Rome do as the Romans do)
Icelandic
Etymology
From the Old Norse siðr (“a custom, a habit; conduct, morality, religion”). Cognate to Old English sidu (“a custom; a manner; a rite; purity”), Old High German situ (“a custom, a habit”) (whence the German Sitte), Faroese siður (“a tradition, a custom”), Swedish sed, Gothic 𐍃𐌹𐌳𐌿𐍃 (sidus), Ancient Greek ήθος (ḗthos), from a Proto-Indo-European stem *swe-dh-.
Pronunciation
- Rhymes: -ɪːðʏr
Noun
siður m (genitive singular siðar, nominative plural siðir)
Declension
declension of siður
m-s3 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | siður | siðurinn | siðir | siðirnir |
accusative | sið | siðinn | siði | siðina |
dative | sið | siðnum | siðum | siðunum |
genitive | siðar | siðarins | siða | siðanna |
declension of siður
m-s2 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | sið | siðinn | siðir | siðirnir |
accusative | sið | siðinn | siði | siðina |
dative | sið | siðnum | siðum | siðunum |
genitive | siðs | siðsins | siða | siðanna |
Usage notes
- The genitive form siðs is used in set phrases, siðar should otherwise be used.
- The ancient plural accusative form siðu (“customs”) is sometimes used.
Synonyms
- (custom def.): venja
- (religion def.): trúarbrögð
Derived terms
- vera til siðs, til siðs (to be customary)
- hafa til siðs
- í fornum sið (in heathen times)
- sinn er siður í landi hverju (when in Rome do as the Romans do)