Definify.com
Definition 2024
skerða
skerða
See also: skerda
Icelandic
Verb
skerða (weak verb, third-person singular past indicative skerti, supine skert)
Conjugation
skerða — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að skerða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skert | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skerðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég skerði | við skerðum | present (nútíð) |
ég skerði | við skerðum |
þú skerðir | þið skerðið | þú skerðir | þið skerðið | ||
hann, hún, það skerðir | þeir, þær, þau skerða | hann, hún, það skerði | þeir, þær, þau skerði | ||
past (þátíð) |
ég skerti | við skertum | past (þátíð) |
ég skerti | við skertum |
þú skertir | þið skertuð | þú skertir | þið skertuð | ||
hann, hún, það skerti | þeir, þær, þau skertu | hann, hún, það skerti | þeir, þær, þau skertu | ||
imperative (boðháttur) |
skerð (þú) | skerðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skertu | skerðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
skerðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að skerðast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skerst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skerðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég skerðist | við skerðumst | present (nútíð) |
ég skerðist | við skerðumst |
þú skerðist | þið skerðist | þú skerðist | þið skerðist | ||
hann, hún, það skerðist | þeir, þær, þau skerðast | hann, hún, það skerðist | þeir, þær, þau skerðist | ||
past (þátíð) |
ég skertist | við skertumst | past (þátíð) |
ég skertist | við skertumst |
þú skertist | þið skertust | þú skertist | þið skertust | ||
hann, hún, það skertist | þeir, þær, þau skertust | hann, hún, það skertist | þeir, þær, þau skertust | ||
imperative (boðháttur) |
skerst (þú) | skerðist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skerstu | skerðisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
skertur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
skertur | skert | skert | skertir | skertar | skert | |
accusative (þolfall) |
skertan | skerta | skert | skerta | skertar | skert | |
dative (þágufall) |
skertum | skertri | skertu | skertum | skertum | skertum | |
genitive (eignarfall) |
skerts | skertrar | skerts | skertra | skertra | skertra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
skerti | skerta | skerta | skertu | skertu | skertu | |
accusative (þolfall) |
skerta | skertu | skerta | skertu | skertu | skertu | |
dative (þágufall) |
skerta | skertu | skerta | skertu | skertu | skertu | |
genitive (eignarfall) |
skerta | skertu | skerta | skertu | skertu | skertu |