Definify.com
Definition 2025
sketha
sketha
Old Frisian
Verb
skētha
Conjugation
Conjugation of skētha (weak class 1)
| infinitive | skētha | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | skēthe | skette |
| 2nd person singular | skēthest, skēthst | skettest |
| 3rd person singular | skētheth, skēthth | skette |
| plural | skēthath | sketten |
| subjunctive | present | past |
| singular | skēthe | skette |
| plural | skēthe, skēthen | skette, sketten |
| imperative | present | |
| singular | skēthe | |
| plural | skēthath | |
| participle | present | past |
| skēthande | eskēthed, skēthed | |
Descendants
- West Frisian: skiede