Definify.com
Definition 2024
skrócić
skrócić
Polish
Verb
skrócić pf (imperfective skracać)
- to shorten, to abbreviate
- (arithmetic) to cancel
Conjugation
Conjugation of skrócić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
infinitive | skrócić | |||||
future tense | 1st | skrócę | skrócimy | |||
2nd | skrócisz | skrócicie | ||||
3rd | skróci | skrócą | ||||
past tense | 1st | skróciłem | skróciłam | skróciliśmy | skróciłyśmy | |
2nd | skróciłeś | skróciłaś | skróciliście | skróciłyście | ||
3rd | skrócił | skróciła | skróciło | skrócili | skróciły | |
conditional | 1st | skróciłbym | skróciłabym | skrócilibyśmy | skróciłybyśmy | |
2nd | skróciłbyś | skróciłabyś | skrócilibyście | skróciłybyście | ||
3rd | skróciłby | skróciłaby | skróciłoby | skróciliby | skróciłyby | |
imperative | 1st | niech skrócę | skróćmy | |||
2nd | skróć | skróćcie | ||||
3rd | niech skróci | niech skrócą | ||||
passive adjectival participle | skrócony | skrócona | skrócone | skróceni | skrócone | |
anterior adverbial participle | skróciwszy | |||||
impersonal past | skrócono | |||||
verbal noun | skrócenie |