Definify.com
Definition 2025
skula
skula
See also: skúla
Faroese
Verb
skula (third person singular past indicative skuldi, third person plural past indicative skuldu, supine skulað)
Conjugation
Old Swedish
Alternative forms
Etymology
From Old Norse skulu, from Proto-Germanic *skulaną.
Verb
skula
Conjugation
<div class="NavFrame" width: 100%;">
Conjugation of skula (preterite-present)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | skula | — | |||
| participle | skulandi | skulit, skulat (n) | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | skal | skuli | — | skuldi | skuldi |
| þū | skalt | skuli | skul | skuldi | skuldi |
| han | skal | skuli | — | skuldi | skuldi |
| vīr | skulum | skulum | skulum | skuldum | skuldum |
| īr | skulin | skulin | skulin | skuldin | skuldin |
| þēr | skulu | skulin | — | skuldu | skuldin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | — | — | — | — | — |
| þū | — | — | — | — | — |
| han | — | — | — | — | — |
| vīr | — | — | — | — | — |
| īr | — | — | — | — | — |
| þēr | — | — | — | — | — |
Descendants
- Swedish: skola